Źródła finansowania firmy

Kapitał, czyli pewna suma pieniędzy, stanowi podstawę rozpoczęcia działalności przedsiębiorstwa oraz umożliwia jego funkcjonowanie. Wysokość kapitału zależy w dużej mierze od formy organizacyjno - prawnej przedsiębiorstwa. Decyduje ona o dostępności i szybkości zgromadzenia i powiększenia kapitału. Trudniej zgromadzić kapitał na prowadzenie działalności gospodarczej w wypadku spółki jawnej czy prywatnego przedsiębiorstwa osoby fizycznej niż w wypadku spółki akcyjnej. Kapitał niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej można rozpatrywać w kilku aspektach, a mianowicie:
skąd pochodzi, do kogo należy, jak długo można z niego korzystać.

Klasyfikacja kapitałów przedsiębiorstwa ze względu na:

Kryterium pochodzenia:
- zewnętrzne
- wewnętrzne

Kryterium czasu wykorzystania:
- długoterminowe
- krótkoterminowe

Kryterium własności:
- własne
- obce

Kapitały zewnętrzne pochodzą spoza przedsiębiorstwa. Należy do nich kapitał własny podstawowy, przybierający różne nazwy w różnych formach przedsiębiorstw (np. kapitał akcyjny w spółce akcyjnej, fundusz udziałowy w spółdzielni), oraz kapitał obcy. Kapitał podstawowy wnoszą do przedsiębiorstwa jego założyciele. Kapitały wewnętrzne powstają w przedsiębiorstwie i pochodzą z zysków, czyli nadwyżek przychodów nad poniesionymi kosztami.

Finansowanie długoterminowe związane jest z zaangażowaniem środków w przedsiębiorstwie na stałe lub powyżej roku, natomiast krótkoterminowe - na okres do jednego roku. Kapitały długoterminowe wykorzystywane są przy inwestycjach, a kapitały krótkoterminowe finansowania bieżącej działalności przedsiębiorstwa.

Kapitały własne składają się z kapitału podstawowego oraz wypracowanego zysku. Stanowią one własność przedsiębiorstwa i są zabezpieczeniem jego zobowiązań wobec wierzycieli. Kapitały obce to środki pieniężne, które przedsiębiorstwo musi zwrócić właścicielom w uzgodnionym terminie. Za ich wykorzystanie płaci im wynagrodzenie w formie odsetek. Kapitały obce pochodzą z różnych źródeł. Przedsiębiorstwo może korzystać z finansowania obcego przez zaciąganie kredytów obrotowych lub kupieckich, emisję obligacji i innych dłużnych papierów wartościowych, czyli takich, które są dowodem zaciągnięcia długu przez emitenta. Zamiast kupować składniki majątku na własność, może skorzystać z leasingu. Jeśli udziela kredytów kupieckich, czyli sprzedaje swoje produkty z płatnością odroczoną w terminie, może przyspieszyć odzyskanie należności, wykorzystując faktoring.

Kapitały obce różnią się dostępnością oraz cenami, jakie trzeba za nie zapłacić. Do uzyskania kredytu bankowego przedsiębiorstwo musi zgromadzić obszerną dokumentację i wykazać się zdolnością kredytową. Kredyty kupieckie udzielane są zwyczajowo, w wyniku konkurencji pomiędzy dostawcami. Konkurują oni odnośnie terminu uregulowania zapłaty za sprzedane produkty: im dłuższy termin zapłaty, tym dłuższy, okres udzielonego kredytu kupieckiego. Emitować obligacje mogą tylko osoby prawne, po uzyskaniu specjalnego zezwolenia. Dostęp do różnorodnych form finansowania obcego jest uzależniony od kapitału, jakim dysponuje nasza firma, a pośrednio od jego formy organizacyjno-prawnej.