wtorek, 30 grudnia 2008

Biznesplan...Planowanie


Opracowanie planu działalności firmy pomoże w podejmowaniu na co dzień trafniejszych decyzji, pozwalając uwzględnić wszystkie te czynniki, które będą miały istotne znaczenie. Nie chodzi przy tym o to, jakie decyzje podjąć następnego dnia. Plan, o jakim tutaj mowa, ma ogromne znaczenie dla:
(a) Osób, które będą inwestować w twoją działalność, na przykład akcjonariusze;
(b) Osób, które zasilą kredytem twoją firmę w oczekiwaniu, że w stosownym czasie
otrzymają zwrot kredytu wraz z odsetkami;
(c) Osób zarządzających firmą na co dzień.

W wielu przedsiębiorstwach średniej wielkości osoba zarządzająca ma udziały w firmie bądź jako współwłaściciel, bądź jako akcjonariusz, i w ten sposób występuje w roli „inwestora". Także inne osoby, łącznie z kadrą kierowniczą lub przyjaciółmi, mogą w określone przedsięwzięcie - na prawach akcjonariuszy - włożyć pieniądze, spodziewając się jakichś zysków, choć liczą się także z możliwością poniesienia strat. Akcjonariusze są zainteresowani zwrotem swoich nakładów, zyskownością przedsięwzięcia, jego przetrwaniem i powodzeniem na rynku. Będą oni również zwracali uwagę na przepływ gotówki, ponieważ jeśli się go nie kontroluje, firmy szybko bankrutują, mimo że wydają się przynosić zyski. Kredytodawcy będą chcieli uzyskać zapewnienie, że otrzymają zwrot swoich pieniędzy, a odsetki będą terminowo spłacane. Oznacza to, że kredytodawcy są szczególnie zainteresowani prognozami przepływu gotówki, bo to właśnie one będą wskaźnikiem, czy znajdą się pieniądze na obsługę spłat pożyczki. Dyrektor lub dyrektorzy będą chcieli mieć przeświadczenie, że wykorzystywane metody, wybrana lokalizacja, wyznaczone cele, koszty związane z przedsięwzięciem oraz przyjęta cena sprzedaży towarów i usług składają się na obraz użytecznych w praktyce działań na wybranym rynku.
Czasami zdarza się, że każda z osób należących do kadry kierowniczej jest na swój sposób zainteresowana konstrukcją planu w zależności od pełnionych przez siebie funkcji. Na przykład szef działu marketingu i sprzedaży będzie przywiązywał szczególną wagę do takich spraw jak profil klienta (charakterystyka typowego odbiorcy danego wyrobu), sposoby reklamy, techniki sprzedaży czy określanie strategii cen, natomiast kierownik działu zaopatrzenia będzie zwracał uwagę na wykorzystanie materiałów, przewidywane koszty i czas dostaw oraz na proponowany poziom zapasów magazynowych zakupionych materiałów.
Kluczowym elementem jest tu sporządzenie planu działania, a mianowicie umożliwienia sobie - a także swoim współpracownikom oraz partnerom w interesach - podejmowania trafniejszych decyzji.


WAŻNE!!!

- Zdaj sobie sprawę, w jakim celu przygotowujesz biznesplan.
- Zapoznaj się z kluczowymi elementami biznesplanu.
- Zbierz podstawowe informacje i sformułuj na piśmie swoją koncepcję prowadzenia firmy.
- Przekonaj osoby, których wymagania plan musi zaspokoić.

poniedziałek, 29 grudnia 2008

Istota biznesplanu


Istotą biznesplanu jest sformułowanie zamierzeń na bliższą lub dalszą przyszłość, z ustaleniem zadania podstawowego (konkretnego przedsięwzięcia) lub zestawu zadań do wykonania, celów, środków i sposobów działania.
Przedsięwzięciem planowanym może być na przykład: inwestycja finansowana własnymi kapitałami albo kredytem bankowym, pozyskanie środków finansowych na kampanię reklamową nowego produktu, nabycie dobra trwałego do użytku gospodarczego według zasad leasingu, dzierżawy lub najmu, czy też przeprowadzenie reorganizacji przedsiębiorstwa, modernizacji zarządzania lub po prostu zmian w metodach sprzedaży.
Biznesplan jest w gruncie rzeczy decyzją właściciela firmy lub organu stanowiącego, rozpisaną na elementy składowe, uwzględniające realia warunków i środków działania na potrzeby decydentów.

Mimo znacznych różnic między biznesplanami, można wyodrębnić wspólne cechy takie jak:

• Celowość
• Konkretność
• Zwięzłość
• Przejrzystość
• Kompleksowość
• Funkcjonalność
• Realność
• Użyteczność
• Elastyczność

Te dziewięć cech stanowi fundament budowy biznesplanu. W praktyce spotyka się różne rodzaje biznesplanu w zależności od potrzeb, wymogów zewnętrznych i okoliczności.
Nie można utożsamiać biznesplanu z planem rocznym przedsiębiorstwa czy z planem wieloletnim rozwoju, które są opracowywane na podstawie norm prawnych. Biznesplan jest planem szczególnym, nakierowanym na konkretny efekt, sporządzonym jakby „na zamówienie”, według nieformalnej procedury.

Biznesplan...Wprowadzenie


Wszyscy początkujący przedsiębiorcy kierują swoje wszystkie działania na zdobycie rynku, a właściwie – miejsca na rynku. W warunkach dzisiejszej silnej konkurencji wejście na rynek jest bardzo trudne. Nawet oferta nowych, doskonalszych, jakościowo lepszych produktów lub usług nie gwarantuje utrzymania się na rynku w dłuższym okresie czasu.
Aby odnaleźć swoje miejsce na rynku albo zwiększyć udział na nim, prowadzi się badania rynku - analizuje się bieżąca sytuację i prognozuje przyszłość firmy. Przedsiębiorca doskonali wówczas organizację pracy, technologię i metody marketingu. I właśnie tu przejawia się zainteresowanie przedsiębiorcy planowaniem działań, a szczególnie planowaniem biznesu.
Dobrze opracowany biznesplan pomaga w zarządzaniu firmą. Staje się ona wtedy bardziej wiarygodna jako kontrahent, kooperant, inwestor, kredytobiorca czy leasingobiorca.
Ogólnie można powiedzieć, że biznes plan pomaga w pozyskaniu potrzebnego kredytu, w nabyciu dóbr inwestycyjnych bez zaangażowania własnych środków finansowych, w korzystaniu z wiedzy technicznej, technologicznej czy organizacyjnej. Pobudza również do aktywnych działań na rynku, do stosowania metod marketingowych i metod nowoczesnej sprzedaży.

Sporządzanie biznesplanu nie odbywa się mechanicznie. Nie sposób zacząć od pierwszej strony i napisać wszystkiego za jednym zamachem. Nie należy traktować swojego „pomysłu na biznes" powierzchownie i od razu dokładnie wyliczyć przewidywane wydatki i dochody, a następnie obliczyć spodziewane zyski i straty oraz przepływ gotówki. Nie na tym jednak polega istota planowania ani też w niczym takie podejście nam nie pomoże. Każdy, kto zajmował się czynnikami warunkującymi sukces bądź niepowodzenia nowo powstałych przedsiębiorstw bądź też firm podejmujących nowe ryzykowne działania lub przechodzących trudny okres, powie, iż jednym z kluczowych warunków sukcesu są „badanie i analiza" - innymi słowy, badanie rynku i każdego aspektu swojej działalności. Trzeba podjąć wiele ważnych decyzji, a wszystkie one - w większym lub mniejszym stopniu - mają wymiar finansowy. Wiele z nich jest ze sobą powiązanych. Zmieniając jedną decyzję, a wpłynie to na zmianę wielu innych wskaźników finansowych. Na początek pierwszym zadaniem jest wykonanie paru pobieżnych obliczeń i opracowanie z grubsza tekstu poszczególnych części planu. W miarę postępów prac nad planem obliczenia te należy powtórzyć, tym razem z zachowaniem większej ścisłości, uwzględniając też pewne decyzje, jakie wstępnie podjęto, oraz więcej dostępnych informacji. W miarę jak ujawnia się ogólny charakter przedsięwzięcia, następnie ponownie przeanalizować także szkice wcześniej opracowane.
Nie powinno się robić wszystkiego naraz. Pierwej należy zdecydować, w jakiej kolejności podejmować decyzje i wykonywać obliczenia. Jakikolwiek porządek wybierzemy, przekonamy się, że do prac uprzednio wykonanych trzeba będzie powracać. Mierząc się z poszczególnymi częściami planu, można przyjąć różne sposoby ich porządkowania. Są jednak metody lepsze i gorsze, nie istnieją bowiem takie które zagwarantują sukces.

sobota, 27 grudnia 2008

Biznesplan


Biznesplan to projekt opisujący zamierzenia gospodarcze przedkładany inwestorom lub instytucjom kredytowym.

Pomaga on w 3 dziedzinach:
1. W sfinansowaniu inwestycji - jest środkiem, za pomocą którego można przekonać pożyczkodawców czy inwestorów, że dane przedsięwzięcie zasługuje na uwagę i przyniesie zysk.
2. Przy rozpoznaniu działalności - biznes plan przypomina w jakim kierunku się dąży i pomaga utrzymać obraną drogę. Jest drogowskazem i spisem rzeczy do zrobienia.
3. W zarządzaniu firmą - przedsiębiorca musi przygotować sposoby zarządzania firmą w poszczególnych fazach rozwoju.

Biznesplan składa się z:
1. Opisu przedsięwzięcia - zawarte jest na 1 stronie planu. Określa rodzaj tworzonej firmy, jej właścicieli, adres, wielkość koniecznych środków inwestycyjnych, cele i zakres finansowania oraz dane dotyczące spodziewanych zysków. Zaznajamia z typem tworzonej firmy, z rodzajem produktów lub usług, które ma ona sprzedawać lub świadczyć, wyjaśnia dlaczego ma to przynosić zysk.
2. Planu marketingu - sposób prowadzenia marketingu produktów i usług. Opisuje potencjalnych klientów, ich przyzwyczajenia i umiejscowienie. Bada się ewentualną konkurencję, wpływ na zysk poszczególnych konkurentów. Należy rozważyć w jaki sposób firma może przewyższyć konkurencję oraz w jaki sposób przyciągnąć klientów.
3. Planu funkcjonowania - przedsiębiorstwa zawiera proponowaną lokalizację firmy, opisywane są zalety dostawców, podjęte kwestie ustalenia poziomu zapasów i warunków spedycji wyrobów gotowych, ujęte problemy zatrudnienia i przeszkolenia personelu.
4. Planu zarządzania - zawiera zasady organizacji i zarządzania przedsiębiorstwem. Ustala się tu formę, w jakiej ma funkcjonować firma oraz omawia ryzyko związane z podjęciem działalności. Uwzględnia niezbędne pozwolenia i licencje wymagane przez przepisy prawa.
5. Planu finansowania inwestycji - inwestycji informuje w jaki sposób firma chce wykorzystać powierzone jej środki finansowe. Zawiera raport finansowy, który przedstawia oczekiwane efekty udzielonej pożyczki. Ukazuje w jaki sposób pożyczone środki zostaną zużytkowane. Zalecane jest zestawienie w punktach poszczególnych wydatków.

Uzupełnione jest to:
1. Określeniem celu biznes planu
2. Streszczeniem
3. Danymi finansowymi

Streszczenie zawiera 2 lub 3 rozdziały:
1. Zawiera nazwę przedsiębiorstwa i ich właścicieli, wysokość niezbędnych środków inwestycyjnych wraz ze sposobem ich wykorzystania
2. Omawia możliwości rozwoju, przedstawia w jaki sposób planowa organizacja będzie wspomagała potencjał firmy
3. Przedstawia w jaki sposób zaangażowane środki przyniosą oczekiwany zysk.

Dane finansowe zawierają:
1. Źródła i sposoby finansowania przedsiębiorstwa
2. Zestawienie wyposażenia
3. Bilans otwarcia
4. Analizę zwrotu zaangażowanych środków
5. Przewidywane dochody w przeciągu pierwszych 3 lat w rozbiciu na poszczególne miesiące
6. Miesięczne i kwartalne zestawienia rozchodów i przychodów podstawowych.

Tworząc biznesplan należy:
1. Sporządzić listę potencjalnych pożyczkodawców
2. Zachować jego zwięzłą formę (20-40 stron)
3. Użyć prostego języka
4. Dać go do przeczytania komuś, by się upewnić o jego jasności
5. Uwzględnić realne założenia finansowe
6. Używać wykresów i tabel
7. Robić go własnoręcznie
8. Nie starać się przedstawić go nad wyraz profesjonalnie
9. Używać przejrzystych tytułów
10. Stosować przypisy, szczególnie w części dotyczącej finansów
11. Unikać bliżej nieokreślonych wyrazów
12. Pamiętać, że celem jest sukces firmy

wtorek, 23 grudnia 2008

Infobroking


Czym jest infobroking? Obecnie w Polsce istnieje niewiele firm, które oferują tego typu usługi.

Profesja ta jak na razie największą popularność zyskuje w Niemczech oraz Stanach Zjednoczonych. Zależnie od kraju, firmy infobrokerskie różnią się świadczonymi usługami. W Niemczech specjalizują się one w dostarczaniu biznesowych informacji, amerykańskie natomiast oferują zdecydowanie szerszy zakres usług, dzięki czemu zdecydowanie lepiej analizują specjalistyczne informacje. Zajmują się więc one selekcją materiałów dotyczących różnych branż, monitorowaniem mediów czy przeprowadzaniem badań rynku.

Infobroker to osoba, która jest specjalistą zajmującym się udostępnianiem i poszukiwaniem różnego rodzaju informacji. Jest pewnego rodzaju pośrednikiem pomiędzy ludźmi, instytucjami a zasobami informacji. Głównym narzędziem pracy infobrokera jest po prostu internet i jego zasoby. Infobrokerzy sięgają także do bibliotek, archiwów oraz baz danych (także tych płatnych i z ograniczonym dostępem). Działalność infobrokerska wymaga także stosowania się do zasad etycznych i zawodowych.

Najbardziej znaną na świecie tego typu firmą jest Association of Independent Information Proffesionals. W Polsce obecnie mało jest firm zajmujących się formą takich usług, a szkoda ponieważ jest to idealna forma badania trendów jakie obecnie obowiązują na rynku czy w społeczeństwie. Dzięki Infobrokingowi firma ma ułatwiony dostęp do klienta. Warto się zastanowić nad takim rozwiązaniem.

niedziela, 21 grudnia 2008

Etyka w biznesie


Etyka obejmuje ogół ocen i norm moralnych ogólnie akceptowanych w danym społeczeństwie. Etyka biznesu w gospodarce rynkowej odnosi się do relacji pomiędzy przedsiębiorstwem a jego klientami, partnerami handlowymi, pracownikami oraz przedsiębiorstwami konkurencyjnymi. Relacje te muszą być zgodne z obowiązującym prawem oraz z przyjętymi regułami postępowania przy prowadzeniu własnej firmy. Albowiem prawo nie jest w stanie regulować wszystkich zachowań ludzi konieczne staje się przestrzeganie norm ustalonych przez społeczeństwo, które są weryfikowane przez opinię publiczną.

Cechą gospodarki rynkowej jest wolność gospodarcza rozumiana jako swoboda podejmowania i prowadzenia firmy w ramach obowiązującego prawa. Przedsiębiorstwa korzystają z zasad wolności i dążą do osiągnięcia jak najwyższego zysku, i minimalizacji własnych kosztów. Prowadzi to często do podejmowania przez właścicieli, prezesów lub dyrektorów kontrowersyjnych decyzji, stojących w sprzeczności z normą współżycia społecznego. Decyzje te mogą dotyczyć konsumentów, partnerów handlowych, pracowników oraz firm konkurencyjnych.
Konsument może być narażony na nieuczciwość producentów i sprzedawców dotyczącą ceny lub jakości oferowanych produktów i usług. Osoba oszukana w ten sposób w przyszłości nie skorzysta z oferty firmy, która wobec niej zachowała się w sposób nieetyczny. To oznacza, że w pewnym czasie taka firma będzie miała mniejszą liczbę klientów, a co więcej obniżą się jej dochody.
Partner handlowy, wobec którego nie dotrzymano wcześniej ustalonych obietnic, zrezygnuje ze współpracy z niewiarygodnym przedsiębiorcą. Zwróci się do firm konkurencyjnych, obniżając pozycję firmy na rynku poprzedniego partnera.
Pracownik, który zauważa nieetyczne działania pracodawców nie tylko wobec pracowników, ale też w odniesieniu do konkurencji lub potencjalnych kontrahentów, traci zaufanie do własnego zakładu pracy. Takie zachowanie może spowodować poszukiwanie innej pracy i odejście z firmy.
Firmy konkurencyjne, narażone na nieetyczne postępowanie innego przedsiębiorstwa polegające na przykład na nieuczciwej konkurencji, mogą wystąpić na drogę prawną lub w porozumieniu z innymi firmami z branży i dążyć do całkowitego wyeliminowania takiego przedsiębiorstwa z rynku.
Przykłady etycznych i nieetycznych działań
Na liście nieetycznych zachowań w biznesie znajdują się: zatruwanie środowiska naturalnego, oszukiwanie własnych akcjonariuszy i pracowników, dyskryminacja kobiet i mniejszości narodowych, zwalnianie, pracowników bez wcześniejszego uprzedzenia, produkowanie niebezpiecznych wyrobów oraz dbanie tylko i wyłącznie o wyniki finansowe.

Obecnie jednak w dużych firmach tworzy się kodeksy etyczne, które pomagają i ustalają standardy postępowania w biznesie. Najczęściej regulują one problemy dotyczące:
- dostarczenia klientom wartościowych wyrobów i usług;
- zapewnienia inwestorom zasadnego zwrotu nakładów od kapitału powierzonego;
- tworzenia nowych miejsc pracy;
- tworzenia warunków awansu pracownikom oraz należytego ich wynagradzania za dobrą pracę, talent i poświęcenie firmie, także promowania wynalazczości, pomysłowości;
- dbałości o środowisko naturalne;
- wspomagania i sponsorowania działań społecznie użytecznych.
Istnieją również zasady etyczne dotyczące poszczególnych zawodów. Tworzą one etykę zawodową, czyli zespół norm i obowiązków moralnych związanych z wykonywanym zawodem. Przykładami etyki zawodowej są: etyka lekarska, prawnicza, nauczycielska.
W etyce biznesu ważne jest, aby unikać myślenia wyłącznie w kategoriach zysku. Pieniądze to tylko część sukcesu firmy. Ważniejszy powinien być klient, to jego postępowanie zdecyduje, czy firma utrzyma się na rynku, czy też zbankrutuje. Zachowania etyczne są tak istotne, ponieważ dzięki nim zyskują wszyscy: klienci, pracownicy, współpracujące przedsiębiorstwa i sami przedsiębiorcy.

Lobbing
Przedsiębiorstwa w coraz większym stopniu wpływają na tworzone przez państwo prawo oraz na decyzje władz centralnych i lokalnych. Najczęściej odbywa się to przez konsultacje społeczne i tworzenie grup nacisku, zwanych lobby. W życiu publicznym termin "lobby" stosuje się wobec grup społecznych reprezentujących określone interesy i podejmujących próby uzyskiwania przychylnych decyzji przez pozaparlamentarny nacisk na organy władzy państwowej. Wywieranie takiego wpływu na organy władzy w intencje pewnych ugrupowań politycznych, gospodarczych i społecznych nosi miano lobbingu. Podjęcie lobbingu z jednej strony dostarcza informacji i pomaga decydentom w znalezieniu możliwie najlepszego rozwiązania, z drugiej, może być postrzegane przez społeczeństwo jako działanie nieetyczne lub nawet stać się wstępem do działań korupcyjnych.
Lobbing, będący prezentacją stanowisk i dążeń różnych grup interesu, powinien być z tego powodu uregulowany ustawowo, a sama działalność lobbystów, czyli osób zajmujących się lobbingiem, musi być przejrzysta i zgodna z etyką. Pozwoli to na wyraźne odróżnienie działań lobbystów od przejawów korupcji w życiu publicznym.
We współczesnym świecie, w którym toczy się walka o realizację najrozmaitszych, często sprzecznych interesów różnych grup i podmiotów politycznych, lobbing stanowi jeden z gwarantów stabilności demokratycznych struktur państwa. Instytucja lobbingu w rozwiniętych
staje się istotnym składnikiem życia publicznego, działań gospodarczych, politycznych.
Lobbing w krajach demokratycznych jest stałym i potrzebnym elementem systemu parlamentarnego i takim powinien stać się również w Polsce.

sobota, 20 grudnia 2008

Źródła finansowania firmy


Kapitał, czyli pewna suma pieniędzy, stanowi podstawę rozpoczęcia działalności przedsiębiorstwa oraz umożliwia jego funkcjonowanie. Wysokość kapitału zależy w dużej mierze od formy organizacyjno - prawnej przedsiębiorstwa. Decyduje ona o dostępności i szybkości zgromadzenia i powiększenia kapitału. Trudniej zgromadzić kapitał na prowadzenie działalności gospodarczej w wypadku spółki jawnej czy prywatnego przedsiębiorstwa osoby fizycznej niż w wypadku spółki akcyjnej. Kapitał niezbędny do prowadzenia działalności gospodarczej można rozpatrywać w kilku aspektach, a mianowicie:
skąd pochodzi, do kogo należy, jak długo można z niego korzystać.

Klasyfikacja kapitałów przedsiębiorstwa ze względu na:

Kryterium pochodzenia:
- zewnętrzne
- wewnętrzne

Kryterium czasu wykorzystania:
- długoterminowe
- krótkoterminowe

Kryterium własności:
- własne
- obce

Kapitały zewnętrzne pochodzą spoza przedsiębiorstwa. Należy do nich kapitał własny podstawowy, przybierający różne nazwy w różnych formach przedsiębiorstw (np. kapitał akcyjny w spółce akcyjnej, fundusz udziałowy w spółdzielni), oraz kapitał obcy. Kapitał podstawowy wnoszą do przedsiębiorstwa jego założyciele. Kapitały wewnętrzne powstają w przedsiębiorstwie i pochodzą z zysków, czyli nadwyżek przychodów nad poniesionymi kosztami.

Finansowanie długoterminowe związane jest z zaangażowaniem środków w przedsiębiorstwie na stałe lub powyżej roku, natomiast krótkoterminowe - na okres do jednego roku. Kapitały długoterminowe wykorzystywane są przy inwestycjach, a kapitały krótkoterminowe finansowania bieżącej działalności przedsiębiorstwa.

Kapitały własne składają się z kapitału podstawowego oraz wypracowanego zysku. Stanowią one własność przedsiębiorstwa i są zabezpieczeniem jego zobowiązań wobec wierzycieli. Kapitały obce to środki pieniężne, które przedsiębiorstwo musi zwrócić właścicielom w uzgodnionym terminie. Za ich wykorzystanie płaci im wynagrodzenie w formie odsetek. Kapitały obce pochodzą z różnych źródeł. Przedsiębiorstwo może korzystać z finansowania obcego przez zaciąganie kredytów obrotowych lub kupieckich, emisję obligacji i innych dłużnych papierów wartościowych, czyli takich, które są dowodem zaciągnięcia długu przez emitenta. Zamiast kupować składniki majątku na własność, może skorzystać z leasingu. Jeśli udziela kredytów kupieckich, czyli sprzedaje swoje produkty z płatnością odroczoną w terminie, może przyspieszyć odzyskanie należności, wykorzystując faktoring.

Kapitały obce różnią się dostępnością oraz cenami, jakie trzeba za nie zapłacić. Do uzyskania kredytu bankowego przedsiębiorstwo musi zgromadzić obszerną dokumentację i wykazać się zdolnością kredytową. Kredyty kupieckie udzielane są zwyczajowo, w wyniku konkurencji pomiędzy dostawcami. Konkurują oni odnośnie terminu uregulowania zapłaty za sprzedane produkty: im dłuższy termin zapłaty, tym dłuższy, okres udzielonego kredytu kupieckiego. Emitować obligacje mogą tylko osoby prawne, po uzyskaniu specjalnego zezwolenia. Dostęp do różnorodnych form finansowania obcego jest uzależniony od kapitału, jakim dysponuje nasza firma, a pośrednio od jego formy organizacyjno-prawnej.

piątek, 19 grudnia 2008

Właściwy doradca w biznesie


Obecnie każdy przedsiębiorca, który chce się zabezpieczyć przed negatywnymi skutkami zmian na rynku walutowym, zmianami przepisów prawnych dotyczących np. prawa pracy lub towarowym ma możliwość błyskawicznego zawarcia transakcji przez telefon lub internet.

Dzięki szybko rozwijającej się telekomunikacji istnieje wiele sposobów, by ustrzec się przed dylematami przedsiębiorstwo może zatrudnić fachowca, który w ramach powierzonych zadań będzie przygotowywać strategię, zawierać transakcje, monitorować sytuację rynkową. Przedsiębiorstwo może wynająć również licencjonowaną firmę doradczą (dom maklerski), która może spełniać dokładnie te same zadania, co fachowiec, lub też uzupełniać jego pracę wyręczając go z niektórych czynności. Fachowe doradztwo opłaca się już przedsiębiorstwom już z obrotami na poziomie 100 tys. Euro miesięcznie.

Korzystanie z usług domu maklerskiego jest bardzo pożyteczne. Za stosunkowo niewielkie wynagrodzenie przedsiębiorstwo od razu nabywa dostęp do doświadczenia i wiedzy pracowników domu maklerskiego oraz do jego całej infrastruktury. Klient nie traci zatem czasu na rekrutację pracownika i nie ponosi ryzyka operacyjnego, że pracownik może się nie sprawdzić. Dom maklerski ma ustawowy obowiązek zatrudniać profesjonalistów w postaci maklerów i doradców inwestycyjnych, którzy gwarantują najwyższy poziom obsługi w zakresie doradztwa na polu instrumentów pochodnych.

Wirtualne konto


W obecnym czasie banki oferują usługi prowadzenia kont internetowych, warto przyjrzeć się tej alternatywie. Praktycznie wszystkie banki oferują teraz beneficjentowi możliwość sterowania swymi zasobami przy pomocy Internetu. Wirtualne przelewy, dyspozycje, możliwość sprawdzania stanu konta na bieżąco to teraz norma.

Nie każdy przedsiębiorca czy osoba fizyczna jednak wie, iż niekoniecznie należy mieć konto w realnym banku, by móc skorzystać z takich finansowych usług online. Istnieje bowiem instytucja internetowego pośrednictwa finansowego - jak pisze "Gazeta Prawna", najwyżej piętnaście minut zajmie nam rejestracja na stronie takiego serwisu.

Co dzięki temu zyskamy? Zakładając konto w takim serwisie, będziemy mogli wysyłać i przejmować płatności na rachunek
, nie uiszczając za to prowizji. Jeżeli chodzi o przelewy, istnieje pewien szkopuł - osoba bądź przedsiębiorstwo, którym pragniemy przesłać wirtualną gotówkę, powinni być również zarejestrowani w serwisie pośrednictwa, z którego korzystamy.

Korzystanie z pośrednictwa opisanych serwisów jest łatwe, wygodne i przyjemne - jakkolwiek trudno zachęcać do całkowitego spalenia za sobą mostów, jeżeli chodzi o kontakty z realnymi bankami, warto zainteresować się taką formą oszczędności czasu i ułatwienia sobie codziennych zadań.

niedziela, 14 grudnia 2008

Regulacja kosztów używania sprzętu komputerowego


Opisywałem już jaki sprzęt komputerowy można wykorzystać w biznesie w celu rozwinięcia sieci komputerowej. Wówczas gdy dokonaliśmy już wyboru sprzętu, warto się zastanowić nad zwrotem kosztów związanych z użytkowaniem systemów komputerowych w naszej firmie.

Nic nie stoi na przeszkodzie, by pracownik wykorzystywał do pracy swój własny sprzęt, tj. komputer, drukarkę, skaner czy też korzystał z sieci Internet. W takim przypadku możesz umówić się z nim, że będziesz zwracał mu ponoszone koszty. Powinieneś jednak sprawdzić, czy taki zwrot kosztów będzie podlegał opodatkowaniu.

W zależności od charakteru wykonywanej pracy możesz umówić się ze swoim pracownikiem, że będzie on wykonywał swoją pracę we własnym domu. Możesz podjąć taką decyzję, zatrudniając osoby, których obecność w biurze nie jest na co dzień konieczna, np. przedstawiciele handlowi, informatycy, telemarketerzy, księgowi. Powinieneś jednak zapewnić pracownikowi odpowiednie możliwości do świadczenia pracy w tych szczególnych warunkach.

Możesz na własny rachunek wyposażyć go w niezbędne urządzenia, ale istnieje również inne wyjście. Pracownik może wykorzystywać do pracy swój własny sprzęt, w tym podłączyć się do Internetu, natomiast Ty będziesz zwracał mu ponoszone koszty. Jeśli chodzi o komputer, urządzenie to należy traktować jako narzędzie pracy, w związku z czym zwrot kosztów używania komputera będzie wolny od podatku dochodowego. Od podatku dochodowego zostały bowiem zwolnione ekwiwalenty pieniężne za używane przez pracowników przy wykonywaniu pracy i stanowiące ich własność:

1. Narzędzia
2. Materiały
3. Sprzęt

Trudno bowiem zakładać, że pracownik będzie ponosił dla celów służbowych koszty używania stanowiących jego własność urządzeń. Nie będziesz zatem musiał doliczać tych zwrotów do wynagrodzenia pracownika i potrącać podatku. Inaczej jednak przedstawia się sytuacja w razie korzystania przez pracownika z sieci Internet. Powinieneś wiedzieć, że zdaniem organów podatkowych zwrot pracownikom kosztów połączeń internetowych wykorzystywanych przez nich w domu w związku z ich obowiązkami służbowymi nie stanowi ekwiwalentu za korzystanie z narzędzi. Kwoty te, jako stanowiące pokrycie kosztów korzystania z usługi, nie będą korzystały ze wspomnianego zwolnienia. Usługi dostępu do Internetu nie uznaje się bowiem za narzędzie pracy.

Jednoosobowa firma


Jeżeli lubisz działać w pojedynkę i chcesz być własnym szefem, to jednoosobowa firma może okazać się dla Ciebie najlepszym rozwiązaniem. To prawie idealna forma prowadzenia działalności gospodarczej.

W zależności od tego, jakie posiadamy kwalifikacje, stosunkowo łatwo uzyskać nam będzie potrzebne zezwolenia i koncesje. Samemu łatwiej też można działalność rozszerzyć lub zlikwidować. Zalety prowadzenia firmy jednoosobowej to niewątpliwie:

1. Możliwie wszystkie formy opodatkowania działalności
2. Prosty sposób likwidacji
3. Brak męczących formalności przy zakładaniu firmy
4. Proste rozliczanie się z urzędem skarbowym

Najistotniejszymi jej minusami są:
1. Odpowiedzialność całym swym majątkiem
za zobowiązania firmy
2. Brak możliwości zyskania kapitału na rynku kapitałowym

Największym plusem jest oczywiście łatwość zarządzania. Jesteśmy jedynym właścicielem i podejmujemy każdą decyzję. Dzięki tego typu formie działamy na rynku elastycznie i efektywnie.

Jednoosobowa firma jest dobra wówczas, gdy prowadzimy biznes na niewielką skalę. niewielka działalność gospodarcza albowiem nie wymaga dużego zaangażowania. Sytuacja zmienia się wówczas, gdy planujemy rozrost naszej firmy, lub planujemy wejście na nowy rynek. w takiej sytuacji niezbędna jest już pomoc wspólników. Czasem warto się zastanowić nad przyjęciem eksperta do naszej firmy.

sobota, 13 grudnia 2008

Komputeryzacja firmy


Świat biznesu, giełdy czy finansów jest głęboko uzależniony od systemów komputerowych. Obecnie każda poważna firma posiada komputer. Jest to nie tylko dogodne rozwiązanie w biznesie, ale przede wszystkim szybkie i funkcjonalne.
Panuje ogólne przekonanie, ze firma bez komputera nie może funkcjonować, albowiem jest w tym wiele prawdy. Często jednak decyzja o kupnie komputera ma podwójne dno. Warto też zastanowić się, czy lepszy będzie notebook czy komputer stacjonarny.
Zakup komputera możemy oczywiście wliczyć w koszty przedsiębiorstwa, gdyż jest on wyposażeniem firmy. Ale...kosztem firmy mogą być rzeczy do generowania jej przychodu. Lepiej więc nie interesować się kupnem supernowoczesnego sprzętu, z którego wszystkich możliwości i tak nie będziemy korzystać.

Jeżeli zastanawiamy się nad wyborem między notebookiem a komputerem stacjonarnym, warto wykazać wartości każdego z nich. Notebooki mają m.in. trzy bardzo ważne zalety:
1. Zajmują mało miejsca na biurku
2. Dają całkowitą wolność (można go wziąć w każde miejsce, nawet na wakacje)
3. Mają dobre ekrany ciekłokrystaliczne, które nie męczą wzroku;

Przy wyborze komputera stacjonarnego najistotniejszy wydaje się wybór procesora. Najlepiej decydować się na średnią półkę AMD. Po roku można go zmienić na najlepszy w danej „rodzinie” ,dzięki czemu szybko i tanio poprawimy możliwości sprzętu. Następnie musimy skupić się na wyborze płyty głównej i pamięci RAM. Płytę główną dobieramy do procesora(najlepiej najmocniejszego z „rodziny”).nie powinniśmy wydawać na nią więcej niż 400zł. Pamięć RAM powinna mieć
512 MB. Tyle zdecydowanie wystarczy.

Na koniec wybieramy oprogramowanie i system zabezpieczający. Pakiet minimum to MS Word lub OpenOffice. Natomiast najlepszym zabezpieczeniem naszego komputera i danych w nim zawartych będzie założenie hasła systemowego, hasła na BIOS oraz zainstalowanie programu antywirusowego typu.

Wiele zależy od tego w jakim celu ma służyć sprzęt komputerowy, np wówczas gdy pracujemy na stanowisku prezesa firmy wtedy zdecydowanie bardziej przydatny okaże się notebook. Dużą jego zaletą jest mobilność, dostęp do internetu dzięki standaryzacji WiFi, w każdej chwili mamy dostęp do potrzebnych nam dokumentacji.
Komputer stacjonarny jest z kolei bardziej uniwersalnym narzędziem pracy. Jedno jest pewne komputeryzacja to dziś nieodzowny element rozwoju w biznesie.

Sekrety firmy


Każda firma, czy korporacja posiada własne tajemnice czy to bazy danych lub sposobu wytwarzania produktu. Niezależnie od tego jaki to rodzaj danych powinniśmy chronić te zasoby, albowiem może to zaszkodzić funkcjonowaniu naszej firmy i dać przewagę konkurencji.
Ujawnienie poufnych informacji Twojej firmy przez pracownika może wiele kosztować. Lepiej więc w porę zapobiec nieszczęściu. Warto wiedzieć jak się przed tym chronić.
Zachowanie tajemnicy przedsiębiorstwa to jeden z najistotniejszych obowiązków pracownika. Tajemnicą mogą być dane dotyczące sposobów i składników wytwarzania produktów, plany sprzedaży, plany wydawnicze, bazy danych, koszty działalności, źródła zaopatrzenia i zbytu, itp.
Wszystkie te informacje, które pozostają nieujawnione do wiadomości publicznej lub posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął stosowne działania w celu zachowania ich poufności.

Przede wszystkim należy zadbać o wyraźne oznaczenie informacji tajnych(np. przez przystawienie na nich pieczątki „poufne”).Powinno się przechowywać je w bezpiecznym miejscu, do którego tylko określone osoby mają dostęp. Można też przypomnieć pracownikom o obowiązku zachowania tajemnicy przedsiębiorstwa poprzez zaznaczenie tego w umowie o pracę lub w odrębnym piśmie.

Wirtualna wizytówka firmy


Dzięki dynamice rozwoju sieci i technologii komunikacyjnych stworzenie własnej witryny internetowej, może stać się jednym z najlepszych sposobów wypromowania naszej firmy na rynku pracy.
Tworząc ją należy wziąć pod uwagę jakie produkty będziemy reklamować i do jakiej grupy klientów chcemy trafić. Ważne jest to zwłaszcza przy tworzeniu szaty graficznej naszej witryny. Musimy też koniecznie zastanowić się ile jesteśmy w stanie wydać pieniędzy z budżetu firmy na jej założenie. Ze znalezieniem fachowca, który podejmie się tego zlecenia nie powinniśmy mieć większych problemów. Wystarczy poszukać ogłoszeń w internecie, których z każdym dniem przybywa. Fachowiec oprócz stworzenia naszej strony powinien umieścić nasz adres www w możliwie jak największej ilości dostępnych miejsc w internecie.

Następnie powinniśmy zadbać także aby nasz adres odnaleźli również czytelnicy prasy
oraz telewidzowie. Możemy też skorzystać z reklamy
poprzez coraz częściej występujący tzw. Stamming (przesyłanie reklamy witryny do różnych użytkowników korzystając
z udostępnionej przez niektóre portale baz danych). W całym tym przedsięwzięciu musi przede wszystkim znaleźć się miejsce na dobry i funkcjonalny adres. Ma on być krótki, łatwy do zapamiętania i najlepiej powinien nawiązywać do marki czy produktu firmy. Dodatkowym plusem naszej strony www będzie zamieszczenie banerów reklamowych oraz linków do związanych z tematem stron, a także skrzynki na pocztę do firmy. Zamieszczenie różnego rodzaju ankiet na naszej witrynie dla odwiedzających skutecznie poprawi funkcjonowanie naszej wirtualnej wizytówki firmy.

Dobrze zlokalizowana i zareklamowana strona firmowa zapewni nam oczekiwaną reakcję ze strony użytkowników sieci. I co ważne pozwoli na wypromowanie naszej marki, tu działa zasada jak Cię widzą tak Cię piszą.

Faktoring szansą dla firmy


Zjawisko faktoringu staje się, coraz modniejszą receptą dla firm, którym brak płynności finansowej tak bardzo potrzebnej dla prawidłowego funkcjonowania firmy.
Faktoring to nic innego jak nabycie przez faktora, którym najczęściej jest bank lub spółka faktoringowa, pieniężnej wierzytelności handlowej, które ma miejsce przed terminem jej płatności. W umowie faktoringu konieczna jest cesja wierzytelności.

Wyróżniamy cztery rodzaje faktoringu:

1. Faktoring niepełny (z regresją)-Faktor nie przyjmuje na siebie pełnego ryzyka związanego z niewypłacalnością dłużnika, wierzytelność na niego nie przechodzi. Może tu mieć
miejsce regres wierzytelności na faktoranta, jest więc to sposób dość ryzykowny, ale tańszy od pełnego faktoringu.

2. Faktoring pełny (bez regresji)-Faktor przyjmuje na siebie pełne ryzyko związane z niewypłacalnością dłużnika, przez co przechodzi na niego cała wierzytelność. Gdy dłużnik nie zapłaci należności, nie dochodzi do regresu wierzytelności na faktoranta.

3. Faktoring mieszany- Łączący w sobie dwie poprzednie formy. Ustala się limit wartości wierzytelności, za który pełne ryzyko ponosi faktor, natomiast za resztę sumy wierzytelności on już nie odpowiada. W przypadku gdy jej część bądź całość wypłacono jako zaliczkę, faktor może dokonać z tego tytułu regresu.

4. Faktoring cichy-Stosowany często przez sieci handlowe. Dłużnik może zastrzec, że wierzytelności nie można zbyć osobie trzeciej, przez co umowa faktoringu nie może zostać zawarta. Cichy faktoring obchodzi tego typu pułapkę: na fakturze nie umieszcza się klauzuli o cesji wierzytelności, a faktor nie występuje oficjalnie w kontaktach z dłużnikiem.

Faktoring przynosi wymierne korzyści
zarówno faktorowi, dłużnikowi jak i faktorantowi(wierzycielowi): faktor zyskuje prowizję i odsetki, dłużnik nie musi spieszyć się z płatnością, a faktorant ma dostęp do należnych mu płatności przed terminem, który określa umowa.

Pomoc dla przedsiębiorców


Zrozumiałym zjawiskiem w biznesie jest to, iż w czasie rozwoju naszej firmy potrzebujemy coraz więcej środków płynnych w postaci gotówki.
Czym dynamiczniejszy rozwój biznesu, tym więcej funduszy będziemy potrzebowali.

W takiej sytuacji pomocne staje się korzystanie z pomocy publicznej, która w Polsce przysługuje małym i średnim przedsiębiorstwom.
Istotnym elementem tej pomocy jest to, że, nie ogranicza się jedynie do dotacji finansowej. Podmiotami rządu, które zaangażowane są w koordynację polityki wspierania MSP są: Departament Rzemiosła Małych i Średnich Przedsiębiorstw w Ministerstwie Gospodarki oraz Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości. Do podstawowych zadań tych instytucji należą:
1. Ułatwianie firmom dostępu do szkoleń, usług doradczych i procesów certyfikacji jakości
2. Udostępnianie informacji na temat warunków gospodarowania oraz obowiązującego prawa
3. Rozpowszechnianie wiedzy na temat rynku kapitałowego
4. Wspomaganie instytucji, które udzielają pożyczek oraz poręczeń kredytowych
5. Pomoc w znalezieniu partnera gospodarczego

Warto więc korzystać i z takiej formy pomocy dla naszej firmy albowiem zawsze możemy coś zyskać , i co ważnie nie mamy tu nic do stracenia.

sobota, 6 grudnia 2008

Rynek pracy i bezrobocie


W dobie ogólnego kryzysu gospodarczego warto się zastanowić na podstawowymi prawami, jakie rządzą rynkiem pracy.

Na rynek pracy składa się z jednej strony podaż, czyli osoby pracy, a z drugiej strony popyt, czyli miejsca pracy w przedsiębiorstwie. Utrzymanie równowagi między obiema stronami jest bardzo trudne. W gospodarce rynkowej najczęściej występuje niedobór miejsc pracy w do osób jej poszukujących. Prowadzi to do powstania bezrobocia.

Bezrobocie i zmiany na rynku pracy

Samo pozostawanie bez pracy nie jest warunkiem wystarczającym, aby w świetle prawa zostać bezrobotnym. Osoba bezrobotna zobowiązana jest do aktywnego poszukiwania pracy, musi też być zdecydowana na zajęcie w pełnym wymiarze czasu. Nie może się uczyć, musi być pełnoletnia i zarejestrowana w rejonowym urzędzie pracy.
W gospodarce centralnie planowanej problem bezrobocia teoretycznie nie występował. Zachodziło jednak zjawisko nieracjonalnego wykorzystania siły roboczej w przedsiębiorstwach, które nie kierowały się zasadami rynkowymi. Powodowało to przerost zatrudnienia (tzw. bezrobocie) oraz występowanie niedoboru siły roboczej. Wraz ze zmianami gospodarczymi w Polsce w latach dziewięćdziesiątych XX wieku nastąpiło podniesienie wydajności pracy, a co za tym idzie - zmniejszenie zatrudnienia.
W gospodarce rynkowej praca traktowana jest jak towar przeznaczony na sprzedaż, a rynek pracy rządzi się prawami popytu i podaży podobnie jak rynki innych dóbr. Oznacza to, że gdy na pewien rodzaj pracy wzrasta zapotrzebowanie wśród pracodawców, to można się spodziewać oferowania za jej wykonanie większej zapłaty i na odwrót, gdy istnieje zbyt wielu fachowców w pewnej dziedzinie, to ich płace będą spadać lub w ogóle nie znajdą oni zatrudnienia. Jest to tylko ogólna tendencja, nie zawsze sprawdzająca się w praktyce, gdyż rynek pracy dość wolno reaguje na zapotrzebowania pracodawców. Wynika to z faktu, że na wykształcenie fachowca w danej dziedzinie, na przykład programisty komputerowego, potrzeba o wiele więcej czasu niż na przestawienie produkcji, na przykład z szycia kurtek na szycie płaszczy, gdy te ostatnie zaczną cieszyć się większym zainteresowaniem klientów.

Pojawienie się bezrobocia w Polsce jest efektem zmian w gospodarce po roku 1989, a aktualny jego poziom wynika z obecnego stanu gospodarki. Do podstawowych czynników wpływających na pojawienie się i wzrost bezrobocia można zaliczyć:

- gwałtowne urynkowienie gospodarki w latach dziewięćdziesiątych XX wieku oraz niska konkurencyjność produktów i związana z tym likwidacja wielu zakładów pracy;

- załamanie się eksportu polskich surowców i towarów na rynki krajów byłego bloku wschodniego oraz otwarcie polskiego rynku na import towarów stanowiących dużą konkurencję dla rodzimej produkcji;

- racjonalizacja zatrudnienia w prywatyzowanych przedsiębiorstwach;

- zmniejszenie się popytu konsumpcyjnego na skutek realnego obniżenia dochodów ludności;

- zmniejszenie poziomu inwestycji z powodu wysokiego oprocentowania kredytów;

- wysokie koszty pracy wynikające z polityki podatkowej państwa i systemu obowiązkowych ubezpieczeń społecznych;

- wejście na rynek pracy roczników wyżu demograficznego;

- zbyt wolne dostosowywanie się systemu edukacji do potrzeb rynku pracy;

- niewielka wydolność systemu pośrednictwa pracy.

Miernikiem poziomu bezrobocia jest stopa bezrobocia, która informuje o udziale bezrobotnych w ogólnej liczbie osób aktywnych zawodowo. Za osoby aktywne zawodowo uważa się osoby w wieku produkcyjnym -18-59 lat dla kobiet, 18-64 lat dla mężczyzn - które pracują lub są zdolne do pracy i gotowe do jej podjęcia.

Rodzaje bezrobocia

Przyczyną bezrobocia może być nie dopasowanie rynku pracy do zmian w gospodarce lub powstająca nadwyżka podaży siły roboczej, na przykład związana z wejściem wyżu demograficznego w wiek produkcyjny. Zmniejszenie się liczby miejsc pracy może też wynikać z recesji w całej gospodarce. Kryterium niedopasowania rynku pracy pozwala wyróżnić bezrobocie frykcyjne i strukturalne.

Bezrobocie frykcyjne wynika z ciągłych zmian w gospodarce rynkowej, w której powstają nowe miejsca pracy, a część miejsc jest likwidowana. Jest to ciągły proces, powodujący, że na rynku cały czas pozostaje pewna liczba osób bez pracy. Są one bezrobotne tylko przez pewien okres, do momentu znalezienia nowego zatrudnienia. Osoby te zbierają informacje o wolnych miejscach, porównują różne oferty, zmieniają nawet miejsce zamieszkania w celu podjęcia zatrudnienia. Takie bezrobocie ma charakter przejściowy. Poziom bezrobocia wynikający z bezrobocia frykcyjnego jest tym niższy, im sprawniej działa rynek pracy, a osoby poszukujące pracy mają szerszy dostęp do informacji.

Bezrobocie strukturalne wynika z niedopasowania struktury podaży i popytu na rynku pracy w odniesieniu do kwalifikacji pracowników lub danego regionu. Przyczyną pojawiania się bezrobocia strukturalnego są zmiany w gospodarce polegające na likwidacji pewnych branż czy zamykaniu dużych zakładów pracy. Bezrobocie tego typu ma najczęściej trwały charakter i jest dużym problemem dla osób, które utraciły pracę. Znalezienie zatrudnienia wymaga zmiany zawodu lub zmiany miejsca zamieszkania. W Polsce do zagrożonych grup zawodowych należą między innymi górnicy, hutnicy i stoczniowcy. Poziom bezrobocia wynikający z bezrobocia strukturalnego jest zazwyczaj dość wysoki, a jego likwidacja wymaga dużych nakładów finansowych ze strony państwa.

Wyróżniamy również bezrobocie:

- sezonowe - wynikające ze specyfiki danej gałęzi, na przykład rolnictwo, turystyka;

- koniunkturalne (cykliczne) - spowodowane załamaniem koniunktury gospodarczej; jego zmniejszenie następuje wraz ze wzrostem gospodarczym: - ukryte - oznaczające przerost zatrudnienia w danym przedsiębiorstwie lub dziale gospodarki (przerostem zatrudnienia w Polsce cechuje się rolnictwo);

- jawne - czyli liczba osób zarejestrowanych w urzędach pracy; należy jednak pamiętać, że część osób zarejestrowanych podejmuje pracę w "szarej strefie", natomiast część osób pozostających bez pracy nie rejestruje się w urzędach pracy, dlatego poziom bezrobocia jawnego nie zawsze będzie zgodny ze stanem faktycznym;

- chroniczne - obejmuje grupę ludzi, która przez długi czas pozostaje bez pracy.

Poziom bezrobocia w Polsce zależy od regionu; w największym stopniu problemem tym dotknięte są obszary typowo rolnicze oraz niewielkie miejscowości bez rozwiniętego przemysłu. Duże bezrobocie występuje w województwach warmińsko-mazurskim i zachodniopomorskim, charakteryzujących się niskim poziomem rozwoju przemysłu, w których likwidacja Państwowych Gospodarstw Rolnych spowodowała znaczny wzrost bezrobocia na obszarach wiejskich.

Najniższy wzrost bezrobocia zanotowano w województwach małopolskim i mazowieckim. Jest to efektem powstawania w dużych aglomeracjach nowych miejsc pracy, w szczególności w sferze usług. Niższy od średniej krajowej poziom rejestrowanego bezrobocia utrzymuje się również w województwach, w których dominuje rolnictwo indywidualne, na przykład w województwie podlaskim, lubelskim.. Jednak w tych województwach mamy czynienia z przerostem zatrudnienia w rolnictwie, czyli bezrobociem ukrytym.

Aktywne i pasywne formy walki z bezrobociem

Państwo prowadzi politykę zmniejszającą poziom bezrobocia. Przejawia się ona aktywnymi formami, mającymi na celu redukcję bezrobocia, oraz formami pasywnymi, których celem jest osłona socjalna osób pozostających bez pracy. Państwo może oddziaływać na tempo wzrostu gospodarczego, a tym samym na tworzenie się nowych miejsc pracy, za pomocą między innymi zmniejszenia wysokości podatków i obniżenia wysokości stóp procentowych. Zmniejszenie wysokości podatków prowadzi do pobudzenia gospodarki i wzrostu zatrudnienia, ale równocześnie może obniżyć wpływy do budżetu państwa i ograniczyć fundusze na pomoc dla bezrobotnych. Spadek wysokości stóp procentowych zwiększa popyt na kredyty, dzięki czemu rośnie konsumpcja, a co za tym idzie - wielkość produkcji i poziom zatrudnienia.

Aktywna walka z bezrobociem

Aktywne formy walki z bezrobociem polegają na oddziaływaniu za pomocą instrumentów ekonomicznych i administracyjnych na rynek pracy. Do głównych form można zaliczyć:

- roboty publiczne finansowane przez państwo;

- prace interwencyjne organizowane przez urzędy pracy i dofinansowane przez samorządy lokalne;

- pomoc finansową bezrobotnym otwierającym własną działalność gospodarczą;

- wspomaganie finansowe przedsiębiorstw tworzących miejsca pracy dla bezrobotnych;

- szkolenia pozwalające na podwyższenie kwalifikacji lub zdobycie nowego zawodu;

- poradnictwo zawodowe;

- pośrednictwo pracy.

Formy te mają uaktywnić osoby bezrobotne, jak również pomóc przedsiębiorcom w tworzeniu nowych miejsc pracy.

Pasywne formy przeciwdziałania bezrobociu skupiają się na zapobieganiu ubóstwu osób pozostających bez pracy głównie za pomocą zasiłków dla bezrobotnych.
Państwo może również zmniejsz podaż siły roboczej na rynku przez system wcześniejszych emerytur lub ustawowe skrócenie czasu pracy. Powoduje to konieczność zatrudnienia większej liczby pracowników przez przedsiębiorstwa. Jednak to rozwiązanie zwiększa koszty pracy i zmniejsza dochód przedsiębiorstw, które można byłoby przeznaczyć na inwestycje tworzące nowe miejsca pracy.
Zatrudnienie osób, które np. sprawują nadzór nad bezpieczeństwem uczniów przechodzących przez przejście dla pieszych jest jedną z aktywnych form walki z bezrobociem. Praca ta, jako społecznie użyteczna, zwiększa poczucie wartości osób zatrudnionych, pomagając im w poszukiwaniu dalszego zatrudnienia.