Ubezpieczenie kredytu

Jeśli jako przedsiębiorcy mamy zamiar brać kredyt hipoteczny musimy pamiętać o ubezpieczeniu i o kosztach z nim związanymi. Warto pamiętać o tym, że wartość ubezpieczenia może wynieść nawet 2% kwoty kredytu.

Zaciągając kredyt hipoteczny natkniemy się na dwie opcje ubezpieczeniowe. Pierwszą z nich jest tzw. ubezpieczenie niskiego wkładu własnego. Należy je opłacić jeżeli zaciągamy kredyt bez wkładu własnego lub gdy udział środków własnych jest niższy niż ten wyznaczony przez bank. Wtedy kredytobiorca płaci określoną stawkę za dany okres ubezpieczenia od brakującej kwoty wkładu własnego. Po tym czasie bank naliczy sumę za kolejny okres ubezpieczenia, lecz podstawą jej naliczania nie będzie już brakujący wkład własny, tylko kwota pomniejszona o sumę spłaconą w pierwszym okresie ubezpieczenia.

Drugą opcją jest tzw. ubezpieczenie pomostowe. Płacone jest ono od momentu uruchomienia kredytu do czasu wpisania hipoteki do księgi wieczystej. Sposoby naliczania składki są rożne i zależą przede wszystkim od banku, w którym zaciągnęliśmy kredyt.

Venture capital

Przykładem kapitału własnego pochodzącego spoza przedsiębiorstwa, wykorzystywanego
przez małe i średnie jednostki gospodarcze borykające się z brakiem kapitału
i nie mogące skorzystać z instrumentów rynku kapitałowego, są fundusze venture capital,zwane także funduszami podwyższonego ryzyka.

Venture capital to kapitał średnio lub długoterminowo zaangażowany, w postaci udziałów lub quasi-udziałów, przez pośredników
finansowych w przedsiębiorstwach nienotowanych na giełdzie, znajdujących
się w fazie radykalnych zmian. Udziały są wnoszone na ściśle określony czas, a następnie podlegają odsprzedaży, co umożliwia realizację zysku wynikającego ze wzrostu
wartości rynkowej przedsiębiorstwa. Fundusze venture capital to fundusze zamknięte,
których działalność polega na tym, że grupa inwestorów przeznacza pieniądze na inwestycje określonego typu z reguły niepewne, ale mogące dawać wysokie stopy zwrotu
z zainwestowanego kapitału.
Zgromadzone środki fundusze venture capital inwestują w przedsiębiorstwa, które
według ich oceny mają dobre perspektywy rynkowe, sprecyzowaną wizję rozwoju,
a przede wszystkim są świetnie zarządzane. Fundusz, poprzez objęcie nowych akcji
bądź udziałów, staje się udziałowcem lub akcjonariuszem przedsiębiorstwa, dzieli więc
ryzyko związane z działalnością, nie oczekując z tego tytułu dodatkowych gwarancji
czy zabezpieczeń. Pozyskanie kapitału z funduszu wysokiego
ryzyka wymaga spełnienia określonych kryteriów, poniesienia wysiłku na wykazanie,
że warto zainwestować właśnie w to przedsięwzięcie.
Po kilku latach, gdy firma rozwinie się zgodnie z oczekiwaniami, fundusz przystępuje
do wyjścia ze spółki, tj. dezinwestycji, która może się odbywać poprzez:
– sprzedaż udziałów inwestorowi zagranicznemu,
– sprzedaż udziałów pozostałym właścicielom przedsiębiorstwa lub jego kierownictwu
(dotyczy zwłaszcza firm małych i średnich),
– sprzedaż udziałów innemu funduszowi venture capital lub inwestycyjnemu,
– wprowadzenie przedsiębiorstwa na giełdę i sprzedaż jego akcji w obrocie publicznym
– ten sposób realizacji zysku jest szczególnie korzystny przy bardzo dużym wzroście
wartości rynkowej firmy,
– likwidację firmy, którą stosuje się wtedy, kiedy suma wartości jej aktywów sprzedawanych
oddzielnie jest większa niż przedsiębiorstwo jako całość.
Sposób wyjścia jest najczęściej uzgadniany podczas początkowych negocjacji.

Fundusze venture capital są często nazywane funduszami szansy, gdyż za pomocą
ich pieniędzy można wydobyć firmę z upadłości, zmienić profil działalności, podbić
nowe rynki. Jednak pojawia się jeszcze jedno zagrożenie. Kiedy trzeba się pożegnać
z pasywnym inwestorem, trudno przewidzieć, w czyje ręce trafi znaczący pakiet akcji
i czy nowy wspólnik będzie zainteresowany kontynuowaniem przyjętej strategii.

Leasing...Geneza

Leasing jako specyficzna forma obrotu dobrami inwestycyjnymi i konsumpcyjnymi trwałego użytku zrodził się w praktyce gospodarczej USA we wczesnych latach pięćdziesiątych. Jako swoistego rodzaju figura prawna, korzeniami swymi sięga leasing, czasów znacznie odleglejszych, bowiem doszukać by się ich można nawet w prawie rzymskim, a mianowicie w rzymskiej instytucji sprzedaży na próbę. W USA idea leasingu przyjęła konkretny Kształt organizacyjny w 1952 r. w związku z założeniem w San Francisco spółki leasingowej pod nazwą United States Leasing Corporation, zajmującej się leasingiem środków produkcji dla przemysłu spożywczego. O znacznym wykorzystaniu leasingu w praktyce obrotu gospodarczego USA zaświadczyć może fakt, że w 1971 r. 10% inwestycji zrealizowano za pomocą tego właśnie instrumentu prawnego.

Na grunt europejski (Francja, RFN, Belgia, Austria) idea leasingu przeniesiona została w 9 lat później, bo w latach sześćdziesiątych. Spółki leasingowe prowadziły tu działalność na rynku ruchomości (samochody ciężarowe i osobowe, elektroniczne maszyny do przetwarzania danych, maszyny budowlane).
Europejskie spółki leasingowe powstawały najczęściej przy udziale spółek amerykańskich przejmując amerykańskie praktyki i zwyczaje handlowe w zakresie treści formularzy umów leasingu i warunków operacji.

W obrocie krajowym polskim leasing początkowo stosowany był głównie, choć w skromnych raczej rozmiarach, w budownictwie, gdzie ograniczał się on do maszyn, urządzeń i aparatów używanych w przedsiębiorstwach wykonawstwa inwestycyjnego - montażowych i budowlanych. Obecnie znaczenie leasingu znacznie wzrosło i ciągle wzrasta. Jest to, z jednej strony, następstwem zachodzących w gospodarce polskiej procesów prywatyzacyjnych, a zwłaszcza prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych i wykorzystywania w tych procesach umowy leasingu, z drugiej zaś strony gospodarki rynkowej, która w coraz szerszym zakresie wypiera gospodarkę nakazowo - rozdzielczą.

Leasing jest wykorzystywany często w transakcjach handlu zagranicznego, w tym także przez polskie podmioty gospodarcze. Rewolucja naukowo - techniczna oraz specjalizacja sprawiły, że wysoko rozwinięte gospodarczo państwa stają się atrakcyjnymi partnerami handlowymi dla siebie wzajemnie i dla krajów o niższym stopniu rozwoju gospodarczego. Zakup drogich obiektów, wytwarzanych przez te państwa, nie zawsze jest opłacalny, niekiedy korzystniej jest uzyskać czasowe z nich korzystanie, co umożliwia właśnie leasing. Można też założyć, że leasing pozwala państwom mniej rozwiniętym na korzystniejszy eksport towarów, których zbyt w innej formie, przy istnieniu silnej i bezwzględnej konkurencji, nie byłby możliwy.

Biznesplan...Harmonogram

W dalszej części pracy nad biznesplanem należy zadbać o to, by uwzględnić wszystkie punkty widzenia, a także aby wszystkie czynności wstępne przebiegały zgodnie z ustalonym harmonogramem. Od czasu do czasu dobrze jest zaglądać do tego kalendarium, aby skontrolować własne postępy. Uwzględnić należy to, iż wraz z pojawieniem się nowych informacji niejednokrotnie należy, ponownie przejrzawszy poprzednie ustalenia, wprowadzić stosowne korekty. Jeżeli nie mamy dużego doświadczenia i brakuje aktualnych wiadomości w dziedzinach, którymi należy się zajmować, potrzebna będzie pomoc ekspertów z zewnątrz.
Niewykluczone, że mamy już dobrą orientację w charakterze przedsięwzięcia, które zamierza się rozwinąć. Wobec tego należy zadać sobie trud sformułowania tego na piśmie, żeby sprecyzować własne myśli. Tu przydatne okażą się pytania: Co zamierzamy sprzedawać? Czy jest to jeden produkt czy też gama produktów? Czy jest to usługa czy wachlarz usług. Jak będzie wyglądało „usytuowanie" na rynku? Czy zamierzamy oferować produkty wysokiej jakości i drogie, zachowując przy tym niski poziom obrotów, czy też może - przy wysokim poziomie obrotów - produkty umiarkowanej jakości po niskich cenach? A może coś pośredniego? Czy chcemy wytwarzać dany produkt albo świadczyć usługi osobiście, czy też zatrudniając pracowników lub za pośrednictwem podwykonawców? Planujemy nabywać surowce, wyroby gotowe czy poszczególne komponenty? Czy w swoich planach zakładamy rozpoczęcie współpracy z inną firmą na zasadzie franchisingu?
Kim będą potencjalni klienci? Co ich wyróżnia lub, innymi słowy, jaką mają potrzebę bądź potrzeby, które twoje produkty albo usługi będą zaspokajać? W jaki będziemy docierać do klientów, aby wzbudzić ich zainteresowanie wytwarzanymi towarami i usługami? Na jakiej podstawie mają oni decydować o dokonaniu zakupów właśnie w naszej firmie? Czy oferowane produkty lub usługi będą lepszej jakości, tańsze, bardziej dostępne niż te, które mogą dostać u kogoś innego? A może towary i usługi będą jedyne w swoim rodzaju - skoro tak, to w jaki sposób indywidualni konsumenci lub firmy obywali się bez nich do tej pory?
Czy chcemy sprzedawać bezpośrednio użytkownikom docelowym (osobom indywidualnym albo instytucjom) czy za pośrednictwem dystrybutora; bezpośrednio (na przykład przyjmując zamówienia i realizując dostawy pocztą) czy też dostarczając produkt poszczególnym detalistom? W jakim stopniu -według własnych przewidywań - wzrośnie cena po dodaniu przez nich marży do oferowanych cen? W jaki sposób realizować dostawy?
Czy będą utrzymywane własne pojazdy dostawcze? Jeżeli świadczymy usługi, to czy będziemy zatrudniali personel czy też zamierzamy zlecać wykonawstwo innym? Jak sobie wyobrażamy usługi posprzedażne i jakie dodatkowe usługi przewidujemy? Czy chcemy je świadczyć we własnym zakresie czy też za pośrednictwem osób trzecich? Czy mamy zamiar zaoferować jakiekolwiek gwarancje wykraczające poza te, które są wymagane prawem?

Największym wyzwaniem będzie teraz odpowiedź na pytanie: „Dlaczego ktoś miałby kupować właśnie nasze produkty i usługi, a nie te, które oferują konkurenci?" Gdyby odpowiedź miała sprowadzać się jedynie do stwierdzenia, że nasz oferta jest tańsza, powinno się poważnie rozważyć, czy nie poniechać swojego pomysłu. W większości przypadków przedsięwzięcia mające solidne podstawy nie bazują wyłącznie na niskim poziomie cen. Firmie kierującej się w swoim działaniu jedynie niskimi cenami zagraża stałe niebezpieczeństwo w postaci potężnego konkurenta sprzedającego po jeszcze niższej cenie - nawet gdyby miał przez to ponieść stratę -tylko po to, by przejąć interes.

Jakie ceny będą nas satysfakcjonowały? Czy będziemy oferować konsumentom zachęty o charakterze finansowym - obniżki w przypadku natychmiastowej zapłaty, szybkiej odpowiedzi na twoją ofertę lub też przy zamówieniach hurtowych? Tymczasem trzeba mieć świadomość, że w większości przypadków zostaniemy zmuszeni wyznaczać takie ceny, jakie rynek będzie w stanie zaakceptować, czyli takie, jakie ludzie będą gotowi zapłacić. Nie ma to nic wspólnego z tym, jakie koszty zostaną poniesione, natomiast jak najbardziej wiąże się z tym, czy nabywca odnosi w swoim mniemaniu jakąś korzyść. Jeżeli chcemy dostarczać swoje towary i usługi po kosztach niższych niż cena, jaką ludzie będą skłonni zapłacić, wówczas interes będzie się kręcił. W przeciwnym razie w ogóle nie zaczynać. Najlepiej wykonać jeszcze kilka dodatkowych obliczeń! Przeprowadzić restrukturyzację przedsięwzięcia.

Leasing...Wprowadzenie

W miarę rozwoju gospodarki rynkowej w Polsce, przedsiębiorstwa, chcąc utrzymać się na rynku muszą być coraz bardziej konkurencyjne. Wiąże się to z ciągłym ulepszaniem np. zaplecza technicznego czy procesów produkcji.
W celu bycia konkurencyjnym przedsiębiorstwa korzystają z różnych form finansowania.

Jednym z nich jest właśnie leasing, który wyklucza angażowanie własnego kapitału.
W Polsce leasing wykorzystywany jest jeszcze dość skromnie, choć już zjawisko to zaczyna być powoli uznawane za powszechne. Możliwości leasingu wykorzystywane są głównie w stosunkach handlu zagranicznego, ale nie tylko. W stosunku obrotu gospodarczego krajowego leasing wykorzystuje się w budownictwie, gospodarce morskiej, przemyśle maszyn cyfrowych, przemyśle samochodowym, przemyśle spożywczym i w zasadzie w każdej innej działalności gospodarczej.
Przedmiotem leasingu w gospodarce morskiej, poza leasingiem statków, mogłyby być w szczególności wyposażenie okrętowe.
Jak wspomniałam wcześniej leasing wykorzystywany jest dość skromnie, gdyż utrudnieniem w jego stosowaniu w gospodarce polskiej nie tyle jest brak ram ustawodawczych dla samej umowy leasingu, ile przede wszystkim w zakresie prawa administracyjnego, podatkowego, ubezpieczeniowego itp.

Private equity i venture capital

Choć terminy venture capital i private equity nie doczekały się jeszcze odpowiedników w języku polskim, to sektor private equity / venture capital stał się trwałym elementem polskiego rynku kapitałowego i ważnym czynnikiem rozwoju polskiej gospodarki. Jak wiele innych terminów ze świata nowoczesnej gospodarki także i te pochodzą z angielskiego. Venture capital i private equity oznaczają szczególny rodzaj inwestycji kapitałowych: inwestycje w spółki nie notowane na giełdzie.
Private equity (PE) to pojęcie ogólniejsze - to wszelkie inwestycje na niepublicznym rynku kapitałowym, w celu osiągnięcia średnio- i długoterminowych zysków z przyrostu wartości kapitału. Venture capital (VC) jest jedną z odmian private equity. Są to inwestycje dokonywane we wczesnych stadiach rozwoju przedsiębiorstw, służące uruchomieniu danej spółki lub jej ekspansji. Fundusze PE mogą inwestować także w spółki dojrzałe, planujące wejście na giełdę w przyszłości, wymagające restrukturyzacji lub zmieniające właścicieli.
Fundusze venture capital zainteresowane są inwestowaniem w przedsiębiorstwa z różnych branż czy regionów na różnych etapach rozwoju, ale w każdym przypadku musi to być przedsiębiorstwo mające solidne perspektywy dynamicznego wzrostu. Dlatego inwestorzy VC szukają firm, które:

- Mają dobrą kadrę kierowniczą,
- Mają lepszą niż konkurenci ofertę produktów/usług lub przewagę technologiczną,

- Działają na wzrostowym rynku,
- Rozwijają się szybciej niż ich branża,
- Posiadają znaczny udział w rynku.

Venture capital to kapitał długoterminowy, pozostający w spółce zwykle od 3 do 7 lat. Fundusze VC to inwestor elastyczny i cierpliwy, który bierze na siebie ryzyko inwestycji wspólnie z innymi właścicielami firmy. Podejmując współpracę z nim spółka zyskuje wspólnika, który ma doświadczenie, kontakty i myśli w kategoriach długoterminowych. Fundusze VC mają rozległe kontakty w biznesie
i instytucjach finansowych, znają firmy konsultingowe i prawników a to wszystko jest wynikiem współpracy z wieloma firmami. Dzięki temu mogą służyć przydatną pomocą oraz przysparzać spółce znacznie większej wiarygodności. Monitorując działalność firmy mogą zawczasu zidentyfikować możliwe problemy i wspólnie szukać ich rozwiązania. Inwestor VC wykorzystując doświadczenie w pomnażaniu wartości przedsiębiorstw umożliwia rozwoju firmy i znaczący wzrost jej wartości. Korzystanie z VC nie jest obciążone spłatami odsetek. Inwestycja venture capital poprawia stosunek zadłużenia do kapitałów własnych firmy
i zwiększa jej zdolność kredytową. Fundusz VC zarabia tylko wtedy, gdy zarabiają inni udziałowcy spółki – gdy wzrasta wartość jej udziałów (akcji). Połączenie pieniędzy, doświadczenia i długoterminowego zaangażowania w firmę przesądza o atrakcyjności funduszy venture capital.

Fundusze poręczeniowe

Fundusz poręczeń kredytowych to instytucja, której misją jest ułatwianie podmiotom gospodarczym dostępu do zewnętrznych źródeł finansowania, a konkretnie kredytów bankowych na prowadzenie działalności gospodarczej.

Podstawowym narzędziem prawnym, jest umowa poręczenia, zawierana z bankiem udzielającym kredytu. W ten sposób fundusz zobowiązuje się wobec banku do zwrotu poręczonego kredytu lub jego części w przypadku, gdy kredytobiorca nie dopełnił obowiązku spłaty zaciągniętego kredytu. W rezultacie bank otrzymuje dodatkowe, wiarygodne zabezpieczenie, a kredytobiorca możliwość dostępu do oferowanych przez banki środków finansowych umożliwiających realizację planowanego przedsięwzięcia. Oferta finansowa funduszy poręczeń kredytowych skierowana jest głównie do małych i średnich przedsiębiorstw. Fundusze poręczeń kredytowych pełnią istotną funkcję w lokalnej / regionalnej strukturze gospodarczej. Obok podstawowego celu, jakim jest ułatwienie dostępu małych i średnich przedsiębiorstw do bankowych środków finansowych przynoszą one korzyści bankom w postaci budowania klienteli banku. Ponadto instytucje te przyczyniają do pobudzenia inwestycji lokalnych, a w dalszej perspektywie do tworzenia nowych miejsc pracy.

Fundusze poręczeń kredytowych prowadzone są przez rozmaite instytucje, które różnią się między sobą zarówno wielkością kapitałów będących w ich dyspozycji, jaki procedurami udzielania poręczeń. Również forma prawna, pod jaką prowadzić można fundusz poręczeń kredytowych, nie jest ograniczona. Instytucje prowadzące fundusz poręczeń kredytowych mogą przybierać formę spółki z ograniczoną odpowiedzialnością lub spółki akcyjnej. Fundusze poręczeń kredytowych prowadzone są również przez stowarzyszenia, fundacje i związki gmin. Instytucja prowadząca fundusz może mieć charakter wyspecjalizowany. Oznacza to, iż fundusz stanowi jedyny rodzaj prowadzonej działalności. Zazwyczaj jednak fundusz przybiera postać wewnętrznej komórki organizacyjnej w strukturze określonego podmiotu prawnego, który prowadzi fundusz obok innych form działalności. Podstawą funkcjonowania funduszu jest statut lub umowa spółki (w zależności od formy prawnej instytucji go prowadzącej), a także regulamin określający m.in. szczegółowe warunki i procedury udzielania poręczeń.
Zakres terytorialny funkcjonowania funduszu w przypadku lokalnych funduszy poręczeń kredytowych ograniczony jest zwykle do gminy, kilku gmin lub powiatu. Oznacza to, iż potencjalni adresaci oferty funduszu muszą zwykle posiadać siedzibę na obszarze,
w którego granicach funkcjonuje fundusz lub prowadzić na tym terenie działalność gospodarczą. Działalność funduszy poręczeń kredytowych zdeterminowana jest także wielkością posiadanego kapitału. Stanowi on bowiem wyznacznik ich wiarygodności oraz decyduje o ilości i wielkości udzielanych poręczeń. Podstawowym źródłem finansowania funduszy poręczeniowych jest prowadzona działalność i kapitał wniesiony przez założycieli funduszu oraz środki uzyskane w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw (SPO WKP) Priorytet 1: Rozwój przedsiębiorczości i wzrost innowacyjności poprzez wzmocnienie instytucji otoczenia biznesu Działanie 2: Poprawa dostępności do zewnętrznego finansowania inwestycji przedsiębiorstw Poddziałanie 2: “Dokapitalizowanie funduszy poręczeń kredytowych”,. Celem Działania jest ułatwienie przedsiębiorcom dostępu do zewnętrznych źródeł finansowania . Wsparcie finansowe udzielane w ramach Poddziałania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz budżetu państwa dostępne jest na terenie całej Polski.

Fundusze pożyczkowe

Pod pojęciem funduszu pożyczkowego należy rozumieć instytucję nie będącą bankiem, której działalność koncentruje się na zapewnieniu dostępu do zewnętrznych źródeł kapitału poprzez udzielanie pożyczek. Poprzez umowę pożyczki fundusz zobowiązuje się przenieść na rzecz pożyczkobiorcy (np. przedsiębiorcy) określoną ilość pieniędzy. Ten ostatni zobowiązuje się do zwrotu tej samej ilości pieniędzy. W zamian za pożyczkę pożyczkobiorca zobowiązuje się do zapłaty na rzecz funduszu odsetek, przybierających formę oprocentowania. W rezultacie fundusz pożyczkowy uzyskuje środki na prowadzenie działalności, a pożyczkobiorca uzyskuje środki finansowe na realizację zamierzonych celów.

Obok działalności pożyczkowej prowadzą one również działania mające na celu rozwój przedsiębiorczości takie jak doradztwo czy szkolenia. Instytucje prowadzące fundusze pożyczkowe mogą mieć również charakter wyspecjalizowany. Przypadki prowadzenia przez fundusze działalności skoncentrowanej wyłącznie na udzielaniu pożyczek są jednak incydentalne. W obrębie funduszy pożyczkowych wyodrębnić można też tzw. fundusze mikropożyczkowe. Instytucje te charakteryzuje uproszczony tryb przyznania pożyczki oparty na zindywidualizowanej, bardzo dokładnej analizie wiarygodności i rzetelności pożyczkobiorcy (w praktyce rozmowa z doradcą), przy której analiza finansowa ma drugorzędne znaczenie lub jest pomijana (tzw. character based lending). Drugie, istotne podejście to tzw. step lending, polegające na tym, iż pierwsza pożyczka ma zawsze niewielką wartość. Kwota każdej kolejnej pożyczki jest sukcesywnie zwiększana (wraz ze wzrostem wiarygodności pożyczkobiorcy). Zaletą tego typu instytucji jest bliska współpraca z klientem i uproszczona do minimum dokumentacja (wniosek o pożyczkę ogranicza się z reguły do 1 strony). Klientami funduszy pożyczkowych są osoby znajdujące się w trudnej sytuacji (np. bezrobotni) oraz mikroprzedsiębiorstwa mające trudności w uzyskaniu kredytu. Stąd też fundusze pożyczkowe stosują nietypowe formy zabezpieczenia, polegające m.in. na tworzeniu tzw. grup pożyczkowych, gdzie poszczególne osoby zaciągające pożyczkę poręczają sobie nawzajem.

Podobnie jak w przypadku funduszy poręczeń kredytowych, zakres terytorialny działania lokalnych funduszy pożyczkowych ograniczony jest do jednej, kilku gmin lub powiatu. Również i w tym przypadku, działalność zdeterminowana jest wielkością posiadanego kapitału. Podstawowym źródłem finansowania funduszy pożyczkowych jest kapitał wniesiony przez założycieli, dochody z bieżącej działalności oraz środki uzyskane w ramach Sektorowego Programu Operacyjnego Wzrost konkurencyjności przedsiębiorstw (SPO WKP) Priorytet 1: Rozwój przedsiębiorczości i wzrost innowacyjności poprzez wzmocnienie instytucji otoczenia biznesu Działanie 2: Poprawa dostępności do zewnętrznego finansowania inwestycji przedsiębiorstw Poddziałanie 1: Dokapitalizowanie funduszy mikro-pożyczkowych. Celem Działania jest ułatwienie przedsiębiorcom dostępu do zewnętrznych źródeł finansowania inwestycji. Wsparcie finansowe udzielane w ramach Poddziałania ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego oraz budżetu państwa dostępne jest na terenie całej Polski. Instytucją Wdrażającą dla Poddziałania jest Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości (PARP), która działa w oparciu o porozumienie
z Instytucją Zarządzającą.

Faktoring, a kredyt

Na różnicę pomiędzy faktoringiem a kredytem można spojrzeć z różnych perspektyw: z punktu widzenia tych, którzy z tych usług korzystają i którzy je oferują, ale także pod kątem wymagań i uwarunkowań samych usług.

Jeśli chodzi o rynek podaży, do podstawowej działalności banków należy prowadzenie rachunków i udzielanie kredytów. Faktoring, podobnie jak usługi takie jak direct debiting, akredytywa, gwarancja itd., znajduje się na długiej liście produktów i usług, z których może skorzystać klient banku. Dla firmy faktoringowej, faktoring jest główną, jeśli nie jedyną dziedziną, w której się specjalizuje. Dlatego to właśnie we współpracy z firmą faktoringową (faktorem) klient może doświadczyć pełni dobrodziejstwa tej usługi. Usługa ta w ofercie banków polega głównie na finansowaniu przedstawionych przez klienta faktur. Faktor natomiast, poza udzieloną gotówka w zamian za faktury, zaoferuje weryfikację wiarygodności kontrahentów, poprowadzi księgi należności kontrahentów klienta, zajmie się ściąganiem należności i dbaniem o to, by spływały one terminowo, ułatwi współpracę z zagranicą, wreszcie – przejmie na siebie ryzyko niewypłacalności odbiorców klienta. Aby skorzystać z faktoringu w banku, klient musi spełnić większość kryteriów takich, jak w przypadku, gdy chce uzyskać kredyt. Musi zatem wykazać się tzw. „zdolnością kredytową”, która w głównej mierze polega na posiadaniu odpowiednich zasobów w postaci środków trwałych, ale też kilkuletniej historii działalności na rynku, osiąganiu wystarczająco wysokiego przychodu, brakiem starty finansowej. W przypadku ubiegania się o kredyt obrotowy, wymagania wobec klienta nie są tak wyśrubowane. Zdarza się, że można uzyskać kredyt obrotowy Jeżeli przedsiębiorstwo spełnia takie kryteria, może równie dobrze pozwolić sobie na ubieganie się o kredyt. W przypadku firmy faktoringowej, główną uwagę zwraca ona na odbiorców klienta, stan bieżących należności oraz ogólnie na działalność firmy. Istotne są nie tyle historia przedsiębiorstwa, ewentualne zyski lub straty i czas rozpoczęcia działalności, ile ilość stałych współpracujących z klientem kontrahentów, warunki sprzedaży, terminy płatności na wystawianych fakturach, opóźnienia w regulowaniu zobowiązań przez odbiorców. Dla faktora głównym zabezpieczeniem są same należności, a nie środki trwałe, stad też większa elastyczność w podejściu do potencjalnego klienta oraz szersze grono odbiorców mogących skorzystać z usługi.

Różnicę między faktoringiem a kredytem stanowi również motywacja klienta. Jeżeli jest on zainteresowany pozyskaniem większej puli środków pieniężnych, korzystniejszy dla niego będzie kredyt długoterminowy – wymagający zabezpieczeń w aktywach firmy. Środki takie zazwyczaj pożyczane są z myślą o inwestycjach, realizacji biznes planów, spłatach wcześniejszych zobowiązań. Jeżeli natomiast przedsiębiorca potrzebuje środków, które przeznaczyć chce na bieżącą działalność gospodarczą, m.in. opłacenie zamówień swoich towarów, produkcję, uregulowanie zobowiązań wobec dostawców czy podwykonawców, idealnym rozwiązaniem jest faktoring, który nie wymaga zabezpieczeń „bankowych” i pozwala na dany moment uzyskać środki o wartości miesięcznych należności wynikających ze sprzedanych dóbr lub usług. Standardowymi zabezpieczeniami wymaganymi przez faktora są, obok faktur wystawianych przez klienta, podpisany przez niego weksel i pełnomocnictwo do rachunku bankowego. Podsumowując, cechą wspólną dla kredytu i faktoringu jest fakt, że obie usługi są źródłem kapitału, jednak jego przeznaczenie w przypadku obu usług jest odmienne, a wysokość otrzymanych środków opiera się na wypracowanych wcześniej zasobach – w przypadku kredytu, lub na obecnej działalności firmy – w przypadku faktoringu.

Z punktu widzenia klienta istotna jest również współpraca z instytucją finansową. W przypadku banku, najbardziej intensywny kontakt z klientem przypada na okres przygotowania dokumentów i rozpatrywania wniosku o kredyt oraz w cyklicznych odstępach, kiedy należy odnowić umowę. Kontakt ten przebiega pomiędzy reprezentantem firmy oraz jej doradcą w banku. Firma faktoringowa świadczy swoje usługi będąc w stałym kontakcie ze swoim klientem, a także ze wszystkimi jego kontrahentami. Kontakt w tym wypadku przebiega w oparciu o relację klienta z doradcą faktora, który na bazie regularnych kontaktów telefonicznych buduje swoją wiedzę o odbiorcach klienta. Do dyspozycji klienta pozostaje również osoba decyzyjna w firmie faktoringowej, dzięki czemu w trakcie współpracy możliwe jest elastyczne podejście do ustalonych na początku warunków. Opisana różnica w przebiegu współpracy wynika z istoty usług kredytu i faktoringu. Kredyt wymaga rzeczowych zabezpieczeń i raz ustalony fakt o ich istnieniu nie musi być weryfikowany aż do czasu przedłużenia umowy kredytowej. Z uwagi na liczne usługi i produkty w ofercie bankowej, klienci korzystający z kredytu obsługiwani są na równi z wieloma innymi klientami banku. Firmy faktoringowe posiadają zaawansowane zaplecze techniczne (specjalistyczne platformy internetowe przystosowane do usługi faktoringu) pozwalające na wnikliwą analizę sytuacji poszczególnych firm, nie tylko klientów, ale również ich odbiorców. Ponieważ faktor nie wymaga zabezpieczeń, istotna jest dla niego kontrola ewentualnego ryzyka, stąd dążenie do utrzymania bliskiej relacji z firmą i jej klientami (odbiorcami) oraz zdobywanie wiedzy o specyficznych zasadach ich wzajemnej współpracy (umowy handlowe, indywidualne ustalenia, specyfika branż).

Korzystanie z kredytu umożliwia przedsiębiorcy dostęp do kapitału, pożyczonego na konto przyszłych zysków. Powoduje jednak zadłużenie, które musi być spłacane w regularnych ratach. To właśnie przedsiębiorca musi zatroszczyć się o terminowość ich spłat. Chociaż koszty kredytu są niższe w porównaniu z kosztami faktoringu, przekroczenie terminu spłaty raty powoduje narastanie odsetek, nie uwzględnianych w kosztach kredytu. Faktoring nie powoduje zadłużenia przedsiębiorcy – umożliwia mu dostęp do jego własnych należności, na które bez faktoringu musiałby czekać 60, 90, 120 dni – tyle, ile wynoszą terminy płatności na wystawianych przez niego fakturach. Korzystanie z faktoringu nie wiąże się ze spłacaniem rat przez firmę, a koszty faktoringu to prowizja naliczana od wartości faktur i oprocentowanie liczone od wykorzystanych środków. Koszty te pomniejszają wartość zaliczek wypłacanych przedsiębiorcy za przedstawione faktorowi faktury – w przypadku prowizji, oraz są pobierane na koniec miesiąca – w przypadku odsetek. Wszystkie operacje księgowe są realizowane przez faktora i udostępniane klientowi, nie musi się on zatem troszczyć o terminowość regulowania zobowiązań wobec firmy faktoringowej. Dodatkowo, faktor prowadzi szczegółowe księgi transakcji klienta zdejmując z niego ciężar pracy administracyjnej związanej z kontrolą należności.

Przyciągnij klienta

Niezaprzeczalnie jednym z najważniejszych punktów prowadzenia własnego biznesu jest skupienie się na wszechstronnym rozwoju firmy. Nawet jeśli nasza firma w efektywny sposób łączy klientów, pracowników i pracę, warto szukać nowych potencjalnych okazji sprzedaży.

Więc jak to robić?

Generacja możliwości sprzedaży:

Określ typ i liczbę firm, z którymi chcemy współdziałać. Wyszukiwanie nowych klientów można realizować poprzez analizę wydarzeń sieciowych, artykułów w gazetach na temat nowych projektów oraz ogólną i dokładną obserwację rynku. Warto też zbierać informacje na temat firm, którymi się interesujesz. Powinny one obejmować dane kontaktowe, potencjalne zadania, akcje, szczegóły dokonanych wcześniej ustaleń, itp.

Ocena okazji:

Po określeniu firm, ocenić należy prawdopodobieństwo każdej możliwej okazji. Warto tu przeanalizować następujące kwestie:
- posiadanie odpowiednich kontaktów, aby rozpocząć współpracę,
- możliwość zaoferowania odpowiednich usług,
- czy potencjalny klient posiada potencjał wzrostowy ( czy nastawiony jest wyłącznie na szybki interes),
- prawdopodobieństwo wystąpienia konfliktu interesów w dążeniu do kontaktów z daną firmą, itp.

Poprawa profilu biznesowego:

Dzięki temu uzyska się możliwość generowania nowych okazji biznesowych z mniejszym wysiłkiem. Istnieją różne sposoby podnoszenia profilu:
sponsorowanie imprez, publikowanie w mediach artykułów na temat firmy, reklamowanie się, itp.

Pokazanie bogactwa oferty:

Istotnym elementem jest tu dotarcie do klientów poprzez wysyłanie broszur lub biuletynów z ofertą firmy. Można również zapraszać do współuczestnictwa. Najlepiej wykorzystać tu drogi elektroniczne, chociażby poprzez e-mail, uruchomienie strony internetowej. Jednak przede wszystkim należy uzbroić się w cierpliwość.

Działanie:

Po zaprezentowaniu firmy nie zatrzymywać się, lecz działać dalej. Dobrym zagraniem w celu poprawienia wizerunku lub zaprezentowania firmy jest aranżacja spotkania z klientami. Tu trzeba zaznaczyć, że musimy się na nich dobrze sprzedać. Dobrze jest przedstawić swój styl prowadzenia interesów, a także swe umiejętności i pomysły.

Zachowaj pewność siebie.

Dwa rodzaje działalności

Podatnik często prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie i jest jednocześnie wspólnikiem spółki nie posiadającej osobowości prawnej. W praktyce zakresy tych działalności nawzajem się wykluczają.
Przedsiębiorcy niejednokrotnie mają wątpliwości czy mogą zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wartość usługi wykonywanej w ramach jednej działalności na rzecz drugiej z nich.

Podstawą prawną tego wątku jest tu art. 23 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stanowi on, że nie uważa się za koszt podatkowy m.in. wartości własnej pracy podatnika. Pojęcie „wartość własnej pracy” oznacza wartość wszelkiego rodzaju pracy wykonywanej przez podatnika na rzecz danej działalności gospodarczej.

Nie będzie kosztem w ramach działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie - wartość pracy podatnika na rzecz tej działalności. Jednak, w przypadku działalności prowadzonej w formie spółki niemającej osobowości prawnej, nie będzie kosztem podatkowym wartość pracy podatnika na rzecz spółki.

Powyższy przepis nie ma zastosowania wówczas, gdy podatnik będzie świadczył usługi w ramach działalności indywidualnej na rzecz działalności prowadzonej w formie spółki i odwrotnie. Wartość usług świadczonych na rzecz spółki, np. spółki cywilnej, przez jednego z jej wspólników, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej, będzie stanowić w spółce koszt uzyskania przychodów.

Biznesplan...Opracowanie

W opracowaniu biznesplanu istotne jest zapoznanie się z zestawieniem. Ważne jest to aby rozpatrzeć po kolei poszczególne rubryki. Polega to na uzupełnieniu każdej części i ułożeniu ich w takiej kolejności, w jakiej pojawią się w planie.

Warto zdać sobie sprawę z tego, że poszczególnych rubryk nie wypełnia się w jakimś specyficznym porządku. W rzeczywistości wiele pozycji, takich jak nazwa i adres firmy, należy uzupełniać dopiero wtedy, gdy pewne decyzje związane z prowadzeniem firmy zostały już podjęte i znalazły pisemny wyraz w innych częściach planu. Prowadzenie interesów, a w związku z tym i biznesplan - nie jest nagromadzeniem oderwanych od siebie faktów. Różnorodne aspekty prowadzenia firmy: zakup materiałów, docieranie do potencjalnych klientów, dostarczanie towarów i świadczenie usług, określanie ich cen oraz generowanie wpływów i zysków - wszystko to jest ściśle ze sobą powiązane.
Musi to wszystko znaleźć odbicie w twoim planie. Po rozpatrzeniu bowiem wszystkich jego punktów i przeprowadzeniu nowych obliczeń może się okazać, że w świetle uzyskanych wyników, niektóre części trzeba będzie zaktualizować. W rzeczywistości każda decyzja, jaką podejmie się w związku z prowadzeniem firmy, i każdy wyszczególniony aspekt działalności mogą mieć wpływ na wyniki finansowe. Należy nieustannie powracać do obliczania zysków i strat oraz prognoz dotyczących przepływu gotówki, drobiazgowo je analizując i ulepszając, w miarę szczegółowo zajmując się poszczególnymi aspektami prowadzenia firmy.

Bank czy usługa faktoringowa?

W Polsce możemy skorzystać z pomocy banków jak i z usług faktoringowych, które świadczone są przez różne podmioty.

Warto rozważyć to, które z rozwiązań będzie lepsze dla naszej firmy?

Obecnie gdy mamy do czynienia z globalnym kryzysem, banki stały się jeszcze bardziej konserwatywnie niż uprzednio.
Najczęściej banki stosują faktoring w dość okrojonej formie, skupiając swoją uwagę jedynie na finansowaniu. Oprócz tego, stosują one zazwyczaj faktoring niepełny, czyli bez przejęcia ryzyka niewypłacalności dłużnika. Sprawia to wrażenie chęci utrzymania przez banki jedynie określonej pozycji konkurencyjnej na rynku. Jeżeli więc chcemy skorzystać z faktoringu, lepiej jest zgłosić się do wyspecjalizowanych do tego celu instytucji. Oferują one szereg dodatkowych czynności , tj.: weryfikację dłużników, prowadzenie kont rozliczeniowych, monitorowanie spłat, zarządzanie wierzytelnościami, doradztwo w wyjaśnianiu kwestii spornych, itp.

Widać wyraźnie, że dla naszej firmy lepszy będzie wybór instytucji faktorngowej.
Wówczas będzie możliwa redukcja części kosztów, które przeznaczy na tę usługę poprzez np. wydanie wydzielonej czynności w zarządzanie wyspecjalizowanej jednostce. Co więcej, jeśli nie jesteśmy w stanie przedstawić bankowi odpowiednich zabezpieczeń przy udzielaniu kredytu, to firma faktoringowa ten fakt pominie, gdyż nie musi przestrzegać dość rygorystycznych zasad prawa bankowego.

Assesment Center

Assessment Center to nowoczesna forma oceniania kompetencji potencjalnych pracowników firmy podczas różnego rodzaju symulacji. Jest najskuteczniejszym, ale i jednocześnie najrzadziej stosowanym sposobem rekrutacji. Obecne jest jedną z najdroższych form sprawdzenia kompetencji pracowników.

Symulacje sprawdzające pracownika mogą dotyczyć czystej teorii, a także typowych sytuacji zawodowych, zdarzających się w pracy. Zachowania i predyspozycje kandydatów oceniane są przez wyszkolonych obserwatorów (tzw. asesorów), a następnie porównywane z profilem idealnego pracownika na dane stanowisko. W ramach Assessment Center możemy zbadać:

- osobowość, temperament, poziom intelektualny, wiedzę, poglądy, motywację, zainteresowania, itp. Najlepiej jednak, gdy podczas jednej „sesji” zostanie ocenionych 5-7 kompetencji kandydata.

Wykorzystanie tego typu metody, w której stosuje się m.in. testy, dyskusje w grupie, zadania symulacyjne, „in-basket” („koszyk zadań”),case study (studia przypadku), czy występy na forum grupy, dobrze sprawdza się w przypadku:

1.Obsady wysokich stanowisk
2.Wyborze pracowników dobrze dopasowanych do wymagań na danym stanowisku
3.Przy ocenie wielu kandydatów w krótkim okresie czasu.

Takiego typu badania psychologiczne i umiejętności są nieocenioną formą badania kompetencji pracowników firmy.

Niestety, firmy często rezygnują z tej formy rekrutacji ze względu na koszt. Assessment Center to wydatek
rzędu 2.000 do 5.000 złotych za sprawdzenie jednej osoby.