Rozwój przedsiębiorczości

Dziś powszechne stało się przeświadczenie o decydującej roli przedsiębiorczości, małych i średnich firm w rozwoju gospodarczym oraz tworzeniu podstaw trwałego zatrudnienia. Własna firma jest obecnie spostrzegana jako szansa na włączenie się jednostki w wolnorynkowy system pomnażania kapitału. Prywatni przedsiębiorcy z niespotykaną dotąd w historii ludzkości dynamiką, zmieniają i odnawiają gospodarkę światową. Przedsiębiorczość stanowi nieodzownie podstawę gospodarki wolnorynkowej zwiększając jej żywotność i efektywność. Nowe firmy i prywatni przedsiębiorcy odgrywają kluczową rolę w zakresie:

– budowy podstaw zatrudnienia i rozwoju rynków pracy
– wprowadzania na rynek nowych produktów i usług
– przebudowy postsocjalistycznej gospodarki przez lata rozwijanej na przekór prawom ekonomicznym
– transformacji i odnowy organizacyjnej istniejących organizacji
– adaptacji konkurencyjnych reguł w obszarach tradycyjnie traktowanych jako nierynkowe (dobra publiczne – edukacja, usługi publiczne, służba zdrowia)
– odbudowy podstawy konkurencji i wolnego rynku.

Własna firma staje się coraz atrakcyjniejszą formą realizacji kariery zawodowej i życiowej. W kategoriach indywidualnych daje możliwość działania oraz realizacji planów i marzeń jednostki. Z perspektywy społecznej jest drogą do nowych produktów i usług, tworzenia nowych miejsc pracy oraz podnoszenia ogólnego dobrobytu. Własny biznes, dla osób o przedsiębiorczych predyspozycjach, jest szansą uniknięcia frustracji związanych z poszukiwaniem pracy najemnej oraz próbą podjęcia przygody życiowej.

Nowoczesny inwestor i klimat biznesu stają się kluczem do pomyślności ekonomicznej oraz poprawy konkurencyjności regionów. Aktywizacja czynników sprzyjających biznesowi zyskuje szczególne znaczenie z lokalnej perspektywy. Odchodzi się od dominujących przez lata poglądów, że wystarczą inwestycje infrastrukturalne poprawiające warunki lokalizacyjne dla przedsiębiorstw, a system ulg i pomocy zmobilizuje inwestorów do działalności na danym terenie. Coraz popularniejsze stają się formy aktywizacji gospodarczej lokalnych środowisk, motywowanie i inspirowanie ludzi do „brania losu we własne ręce” (endogeniczne koncepcje rozwoju gospodarczego). Tworzenie warunków rozwoju przedsiębiorczości i samozatrudnienia pozwala przełamać apatię i krąg niemożności w regionach opóźnionych gospodarczo lub dotkniętych kryzysem strukturalnym. Sceptycy podkreślają, że nie każdy rodzi się przedsiębiorcą – dla podjęcia samodzielnej działalności niezbędne są określone predyspozycje i cechy charakteru, których nie można się nauczyć, lecz trzeba je „wyssać z mlekiem matki”. Jest prawdą, że do prowadzenia własnego biznesu niezbędne są szczególne cechy i umiejętności, w większości jednak nabyte, a nie wrodzone. Stać się przedsiębiorcą, z szansą na sukces nie jest łatwo, ale jest to możliwe – umiejętności można zdobyć, a cechy w sobie wykształcić. Takie myślenie w rozwiniętych społeczeństwach leży u podstaw podejmowania działań i wykorzystania instrumentów, mających ułatwić samodzielny start w biznes jak największej części społeczeństwa. Podjęcie działalności gospodarczej pociąga za sobą ryzyko określonych konsekwencji finansowych i zobowiązań. Nie może być tym samym działaniem nie przemyślanym, bez przygotowania merytorycznego i szerokiej wiedzy jak się poruszać na rynku. Decyzja o założeniu firmy jest zależna od determinacji i indywidualnych pragnień osiągnięcia sukcesu oraz warunków otoczenia. Jednocześnie minimalizacja ryzyka założycielskiego leży w interesie jednostki i całego społeczeństwa. Więcej firm to miejsca pracy, bardziej konkurencyjny rynek, dochody podatkowe sektora publicznego oraz bogatsza oferta produktów i usług, dzięki którym żyje się lepiej.

W warunkach internacjonalizacji dużych korporacji osiągnięcie przewagi konkurencyjnej przez poszczególne gospodarki w coraz większym zakresie uzależnione jest od szybkości pojawiania się na rynku nowych podmiotów gospodarujących. Klimat przedsiębiorczości, samozatrudnienie i orientacja proinnowacyjna w dzisiejszym świecie stają się podstawą nowoczesnych strategii konkurencji. Jednocześnie szczególnie ważna jest rola nowych podmiotów gospodarujących została odkryta z perspektywy rynków pracy. To nie duże, ustabilizowane przedsiębiorstwa czy sektor publiczny, ale nowo powstające oraz małe i średnie firmy są od ponad trzydziestu lat motorami zatrudnienia w państwach o gospodarkach rynkowych. W państwach wysoko rozwiniętych gospodarczo obserwujemy przesunięcie pomocy publicznej z podmiotów gospodarujących o ustabilizowanej sytuacji rynkowej na rzecz inicjatyw założycielskich i budowy systemów wsparcia.

Działania wspierające rozwój nowo powstających podmiotów gospodarujących są ukierunkowane na przełamanie głównych barier, na które napotykają w pierwszym okresie funkcjonowania:

– podstawowa wiedza o rynku i biznesie
– ograniczenia biurokratyczno-administracyjne
– dostęp do informacji, technologii i kapitału
– koszty procesu założycielskiego, dostęp do infrastruktury.

W praktyce wypracowano szereg modeli wspierania przedsiębiorczości dopasowanych do lokalnych możliwości i oczekiwań. Ich podstawę stanowią wyodrębnione organizacyjnie struktury rozwijane w ramach nie nastawionych na zysk instytucji pozarządowych, organizacji przedstawicielskich biznesu, administracji lokalnej lub regionalnej. Jednocześnie w państwach zachodnich funkcjonuje szereg rozwiązań systemowych motywujących i ułatwiających start w samodzielny biznes – ułatwienia proceduralne, ulgi i zwolnienia podatkowe, subwencje i dopłaty związane ze szkoleniami, gwarancjami lub finansowaniem transferu technologii i przedsięwzięć innowacyjnych.
Dzięki wprowadzeniu zasad demokracji gospodarczej, przedsiębiorczość, małe i średnie prywatne firmy legły u podstaw procesów transformacji gospodarki i społeczeństwa polskiego. Potencjał przedsiębiorczości jest jednym ze źródeł osiągniętych efektów gospodarczych. Widzimy ciągłe wzmacnianie podstaw gospodarki rynkowej, zmianę struktury własnościowej na korzyść sektora prywatnego potwierdzającą jego przewagę nad sektorem państwowym. Zarówno małe i średnie przedsiębiorstwa są najdynamiczniej rozwijającym się sektorem gospodarki polskiej.

Leasing operacyjny

Leasing operacyjny, jest to szczególna odmiana leasingu bowiem charakteryzuje się specyficzną cechą - czasem trwania. Leasing operacyjny obowiązuje znacznie krócej niż wynosi okres przydatności do użytkowania przedmiotu umowy. Właściciel ma możliwość zawrzeć więcej niż jedną umowę operacyjną. Pozwala to w głównej mierze na amortyzację jego obiektu własności i odnoszenia z tego tytułu korzyści korzyści.

Leasing operacyjny oznacza, iż ryzyko i korzyści wynikające z prawa własności do wydzierżawionego aktywu pozostają przy właścicielu obiekty czyli leasingodawcy. Wynika to z faktu, iż leasing operacyjny jest umową zawieraną na znacznie krótki okres czasu (od jednego do dwóch lat), a właściciel obiektu ma mozliwość zawierać wiele umów leasingu operacyjnego z różnymi użytkownikami, w czasie trwania życia ekonomicznego przedmiotu leasingu, nie przekazując żadnemu n nich prawa własności do tego aktywu.

Oznacza to, że;

1) Leasingodawca wykazuje nadal wydzierżawiony obiekt w swoich księgach, jest jego właścicielem i amortyzuje go: płatności leasingowe są jego przychodem ze sprzedaży usług, a amortyzacja wydzierżawionego aktywu - kosztem własnym sprzedaży tych usług;

2) Leasingobiorca zapisuje fakt dzierżawienia aktywu w trybie leasingu operacyjnego tylko w ewidencji pozabilansowej, kosztem operacji dla niego jest - zamiast amortyzacji tego obiektu - rata płatności leasingowych, należna właścicielowi aktywu.

W ostatnim czasie firmy leasingowe zachęcały leasingobiorców do zawierania krótkoterminowych umów leasingu operacyjnego z opcją zakupu. Takiego typu umowy spotkały się z ostrą reakcją organów kontroli skarbowej, które zarzucały podatnikom dokonywanie inwestycji w ciężar bieżących kosztów operacyjnych. Wprawdzie z przepisów nie wynika zakaz zakupu przez leasingobiorcę przedmiotu leasingu, którym dysponuje on w trakcie trwania umowy leasingu operacyjnego to jednak organy skarbowe z reguły zajmowały stanowisko, że zakup taki powinien się odbyć w drodze przetargu w wyniku, którego powinna być ustalona cena rynkowa.

Leasing operacyjny tak więc formą oddania do pewnego czasu użytkowania maszyny, urządzenia lub innego dobra w zamian za określoną korzyść finansową. Doświadczenia krajów zachodnich wykazują na równomierny podział ryzyka między strony umowy.

Główne bariery dla rozwoju leasingu - nie tylko operacyjnego w Polsce jest brak fachowców w tej dziedzinie, niestabilność prawno - ekonomicznych warunków działania podmiotów gospodarczych oraz inflacji.

Fundusze funduszy

Fundusze inwestycyjne wciąż są popularne mimo postępujacego kryzysu. Jak więc wybrać właściwy fundusz mając ograniczone zasoby środków płynnych?

Fundusze funduszy to rozsądna i zrównoważona propozycja dla początkujących inwestorów. Dobrze jest sprawdzić co oferują fundusze funduszy wobec tradycyjnych funduszy inwestycyjnych.
Chociaż fundusze funduszy są młodym produktem dostępnym na rynku od 2005 roku, zyskują popularność dzięki konstrukcji portfela. Po prostu chodzi o to, że zarządzający funduszem funduszy inwestuje w inne fundusze stosownie do panującej koniunktury giełdowej. Dzięki temu wyniki FoF-ów (Funds of funds) powinny być przybliżone do średniej rynkowej. Najlepiej jest porównać rankingi funduszy, wówczas można zobaczyć, że różnice w ich wynikach sięgają nawet 10% w skali roku. W celu uniknięcia nietrafionej inwestycji i kupując jednostki funduszu, który zachowa się znacznie gorzej od lidera rankingu, warto zdecydować się na fundusz funduszy.

Dobrze jest przebierać w ofercie kilkudziesięciu TFI w FoF-ie. czasem jednak nie jest to potrzebna, albowiem musimy tylko zdecydować o strategii inwestowania i są to:

- bezpieczna,
- zrównoważona
- agresywna

Niebagatelną zaletą funduszy są stosunkowo niskie koszty wejścia.
Fundusze funduszy dostępne są dla każdego podmiotu fizycznego, kto posiada minimalne oszczędności. W większości z działających siedmiu FoF-ów wystarczy zaledwie kwota kilkuset złotych.

Jednostki uczestnictwa w FoF-ie można kupować bez jakichkolwiek ograniczeń, sprzedawać konwertować, zamieniać na inne fundusze w ramach wybranego Towarzystwa Funduszy Inwestycyjnych.
Podsumowując, z funduszu funduszy mogą nie być zadowoleni jedynie inwestorzy, którzy samodzielnie zainwestują swoje oszczędności i uzyskają lepsze wyniki. Należy jednak pamiętać, że celem funduszu funduszy nie jest maksymalizacja zysków, a ich ochrona przed nadmiernymi wahaniami.

Fundusze funduszy można nabyć w siedzibach TFI oraz centrach finansowych. Fundusze kupowane za pośrednictwem niektórych banków zwolnione są z prowizji, co powinno zachęcać do wyboru właśnie tej formy zakupu.

Lokaty

Dotkliwy kryzys na Giełdzie Papierów Wartościowych i nie tylko spowodował znaczny spadek inwestycji oraz odpływ inwestorów z rynku. Rozpoczęły się poszukiwania innych form lokowania oszczędności. Cieszące się dużym zainteresowaniem papiery emitowane przez Skarb Państwa – obligacje i bony skarbowe, w wyniku działań Rady Polityki Pieniężnej niestety stały się mniej rentowne.

W odpowiedzi na potrzeby rynku oraz osób fizycznych instytucje finansowe: banki, fundusze inwestycyjne i towarzystwa ubezpieczeniowe, stworzyły nowy produkt finansowy - lokatę gwarantowaną.
Głównym jej założeniem jest gwarantowana wysokość oprocentowania wraz z możliwością osiągnięcia dodatkowych zysków ze wzrostu cen akcji na giełdach światowych. Od tych ostatnich uzależnione jest, czy inwestor zarobi jedynie gwarantowaną kwotę, czy więcej.
W odróżnieniu od najczęściej spotykanych lokat, lokaty gwarantowane mają dłuższy okres trwania. Okres lokaty gwarantowanej wynosi zazwyczaj od 2 - 5 lat.
Banki uzależniają swoje oprocentowanie lokat od zmian wartości indeksów największych giełd światowych.
Niestety poważną wadą tego typu lokat jest możliwość ich zakładania tylko w ściśle określonych przez bank terminach. Zwykle bank wyznacza okres 2-4 tygodni, podczas których można założyć taką lokatę. Również kwota lokat gwarantowanych jest znacznie wyższa niż tradycyjnych, np. 5 tys. zł wobec 500 zł w przypadku klasycznych lokat.

Z lokowaniem pieniędzy także wiąże się pewne ryzyko, które tkwi w kursie waluty, jaki będzie w dniu jej wygaśnięcia. Jeśli założymy np. roczną lokatę w USD po kursie 3,2 zł, a po roku kurs wyniesie 3 zł, wówczas jasne jest to iż wartość naszych aktywów zmaleje. W momencie przewalutowania na złotówki dostaniemy mniej, niż wpłaciliśmy. Oczywiście dostaniemy uzgodnione odsetki, które będą wyższe niż z tradycyjnej lokaty, to jednak mogą one nie pokryć strat wynikających z niższego kursu dolara. W takiej sytuacji rozwiązaniem jest pozostanie przy dolarach. Innym minusem tego typu lokat są niemiłe dla klienta konsekwencje z tytułu przedterminowego zerwania lokaty. Otrzymamy wówczas jedynie oprocentowanie awista dla danej waluty.

Jaka lokata?

Mimo postępującego na świecie i w Polsce kryzysu wciąż wielu poszukuję sposobu na korzystne lokowanie swoich oszczędności.

Lokaty terminowe to niewątpliwie najprostsze formy lokowania wolnych środków finansowych. Ogólne zasady, jak funkcjonuje lokata terminowa, zna niemal każda osoba fizyczna. Rozwój rynku lokat terminowych i sprawił, iż obecnie mamy ich różne rodzaje. Dlatego myślę że warto znać podstawowe informacje na ich temat, tak aby potrafić samodzielnie określić, która lokata terminowa będzie dla nas najkorzystniejsza.
Systematyczny spadek stóp procentowych zmniejszył w znacznym stopniu atrakcyjność lokat. Pomimo tego, jak wynika z danych Związku Banków Polskich, Polacy posiadali blisko 8 mln lokat terminowych. To ponad 4 razy więcej niż jest posiadaczy jednostek TFI. Co bardziej konserwatywni klienci, chcący jednak pozostać przy tej formie oszczędzania, mogą liczyć na większy procent w skali roku. Porównując ten wynik z wynikami funduszy inwestycyjnych, z których najlepsze dały zarobić ponad 30% (fundusze akcji), lokaty wypadają na ich tle bardzo słabo.
Jeśli jednak mamy wolną gotówkę i nie chcemy bądź nie potrafimy inwestować poprzez TFI lub na Giełdzie Papierów Wartościowych, możemy się zdecydować na założenie lokaty.

Deponując pieniądze na lokacie należy zwrócić uwagę nie tylko na wysokość oprocentowania, ale również na to, czy jest ono stałe, czy zmienne oraz na sposób kapitalizacji odsetek. Generalnie im częstsza kapitalizacja, tym lepiej np. na koniec każdego miesiąca, zamiast na koniec okresu trwania lokaty. Takie rozwiązanie jest o tyle lepsze, że po każdym miesiącu otrzymujemy odsetki, które możemy wypłacić lub dalej lokować. Powstaje w ten sposób procent składany (odsetki dodane do kwoty lokaty procentują dalej).
Istotny jest również fakt, iż przy krótkich okresach lokaty pieniądze są łatwo dostępne. Odrębną kwestią jest sprawdzenie, czy oprocentowaniu podlega cała kwota i czy jest ono takie samo dla całej lokaty, czy tzw. „progowe”. W praktyce może się okazać, iż rzeczywista stopa procentowa może być niższa niż podaje bank. Niektóre banki stosują taką formę reklamy i podają maksymalną wysokość oprocentowania. Im wyższa jest kwota lokaty, tym wyższe jest oprocentowanie, ale tylko dla danego przedziału – progu kwotowego.

Plusy lokat:
- niewielki kapitał potrzebny do otwarcia lokaty np. 1000 zł,
- pewny, ściśle określony zysk,
- brak potrzeby śledzenia sytuacji rynkowej i czynników mogących mieć znaczny wpływ na zmianę wartości lokaty.

Minusy lokat:
- zamrożenie kapitału na czas trwania lokaty,
- utrata znacznej części odsetek w przypadku zerwania jej przed terminem,
- stosunkowo niski zysk w porównaniu z innymi bardziej zaawansowanymi formami inwestowania.

Doradztwo finansowe

Nie da się ukryć, iż rynek finansowy w Polsce uległ w ostatnich latach znacznym zmianom.
Ilość produktów finansowych i ich możliwości mogą przyprawić o zawrót głowy nie tylko nowicjusza w temacie inwestowania, ale nawet osoby pozornie dobrze zorientowane na rynku.
Obecnie należy stale obserwować zmiany i korzystać z dobrodziejstw, jakie dają nowe produkty takie jak: akcje, fundusze inwestycyjne, fundusze funduszy, lokaty dwuwalutowe, lokaty z funduszem, złoto, jednostki Mini WIG20, kontrakty terminowe, forex, private banking, asset management - lista dostępnych usług finansowych jest ogromna.

Firmy doradztwa finansowego takie jak Expander, Open Finance czy Xelion pomagają swoim klientom w zaciągnięciu kredytu lub korzystnym ulokowaniu swoich oszczędności. To ich rola i wypełniają ją dobrze. Czy jednak zaspokajają w pełni potrzeby wszystkich, czy potrafią sprostać każdemu przedsiębiorcy?

Nieistotne od tego, do której firmy doradztwa finansowego się udamy, nasze zadowolenie w dużym stopniu zależy od tego, jak zostaniemy obsłużeni. Profesjonalna obsługa skłania klientów do polecania firmy znajomym. Co ciekawe, doradca dzięki swojemu profesjonalnemu podejściu i wczuciu się w potrzeby klienta, może nas przekonać do swojej oferty, która po dokładnym porównaniu z konkurencją może okazać się niekorzystna dla rozwoju naszego biznesu. To potwierdza, jak wiele zależy od czynnika ludzkiego i od tego jak łatwo ludzie dają się zmanipulować.

Doradca może nam pomóc, ale najlepiej poczujemy się mając własną wiedzę finansową. Albowiem sami czujemy co będzie najlepszym rozwiązaniem dla nas Dzięki niej możemy często dokonać takiego samego, a nawet lepszego wyboru. Jeśli komuś zaufamy, nie zawsze wyjdziesz na swoje. Nie sugeruję w żadnym razie, że doradca ma zamiar oszukania. On zwyczajnie wykonuje swoją pracę. Może mu się nie chcieć wybierać spośród kilkunastu ofert banków. Idzie na skróty. Wszak jemu nie zależy na sukcesie naszego interesu, albowiem to nie jego pieniądze, tylko nasze. Oczywistym jest, że liczą się warunki kredytu, a nie ładny uśmiech pani doradcy.
Firmy doradztwa finansowego służą za źródło cennych, szczegółowych informacji, które mogą mieć decydujące znaczenie dla naszego wyboru, a dotyczą np. obniżki prowizji, promocji oprocentowania, możliwości prolongaty spłat na 3 miesiące od przyznania kredytu itp.

Niestety jak widać nie każdy powinien być doradcą finansowym. Jeden wykonuje minimum obowiązków, drugi wczuwa się w potrzeby klienta i stara możliwie najlepiej pomóc. Nigdy nie wiadomo, czy trafimy na odpowiednia osobę. Jeśli ktoś został doradcą zwabiony wizją wysokich zarobków, a nie czuje swojej pracy. O losie klientów nawet nie wspominając.

W pierwszych latach działalności firmy doradztwa finansowego były kojarzone z pomocą w zaciągnięciu kredytu, najczęściej mieszkaniowego. Klient, zamiast chodzić od banku do banku, mógł zdać się na pomoc doradcy, który w jednym miejscu przedstawiał mu kilka ofert.
Obecnie zakres usług znacznie się rozszerzył i obejmuje nie tylko pomoc w zaciągnięciu kredytu, ale również doradztwo w zainwestowaniu oszczędności. Oprócz kredytów mieszkaniowych dostępne są: gotówkowe, refinansowe, konsolidacyjne. Firmy doradztwa oferują również fundusze inwestycyjne zarówno krajowe, jak i liderów światowych, jak Franklin Templeton i Merrill Lynch. U doradcy można zakupić polisę ubezpieczeniową lub założyć tradycyjne konto osobiste (Xelion). Powstają również produkty z własną nazwą, np. typu karta kredytowa Visa Expander.
Xelion, a wkrótce Noble Bank, swoją ofertę kierują do bardziej zamożnych osób (aby stać się ich klientem, trzeba mieć 100 000 zł oszczędności) i proponują plany zarządzania finansami oparte na kilku produktach oszczędnościowo-inwestycyjnych.

Biznesplan...Strategia

Ile pieniędzy będziemy potrzebowali, aby prosperować? Ile pieniędzy będziemy musieli wydać na zakup posiadłości, wyposażenia, umeblowania, na zainstalowanie telefonów, na reklamę w początkowym okresie (łącznie z tą, jaka będzie niezbędna dla potrzeb rekrutacji), na koncesje, zapasy magazynowe (surowce, wyroby gotowe do sprzedaży, artykuły papiernicze)? należy te wszystkie komponenty obliczyć to w przybliżeniu - w zaokrągleniu do 5 albo 50 zł. Skąd te pieniądze będą pochodziły? Na tej podstawie przeprowadzić należy kalkulację, kiedy będą wpływały pieniądze ze sprzedaży, następnie ocenić, kiedy będzie przypadał termin zapłaty rachunków -na wypłatę wynagrodzeń, opłaty za gaz, elektryczność, dzierżawę i tym podobne. Czy będziemy potrzebowali kapitału obrotowego, by interes nie przestał się rozwijać? Skąd będzie pochodził? Jeżeli zakładamy ewentualne pożyczki na pokrycie wydatków w początkowym okresie działalności lub też po to, by zachować na odpowiednim poziomie przepływ gotówki - co będziemy w stanie zaoferować jako zabezpieczenie i jaki będzie koszt spłaty odsetek i kapitału?

Wszystkie te zagadnienia należy opracować szczegółowo, gdy koncepcja prowadzenia firmy okrzepnie, jednak już teraz należy uznać za przydatne wykonanie przybliżonych obliczeń.

Leasing...Cel i założenia

Leasing jest specyficzną formą umowy zbliżoną do najmu, dzierżawy mającą własne cechy charakterystyczne.
Leasing jest alternatywną wobec kredytu formą finansowania i podlega na dostarczeniu przez leasingodawcę leasingobiorcy ustalonego umownie wyposażenia, urządzeń, budynków itp. Leasingobiorca zobowiązuje się do płacenia określonej opłaty leasingowej rozłożonej na raty. Właścicielem przedmiotu umowy leasingowej jest leasingodawca, ale strony mogą przewidzieć w umowie przeniesienie własności na leasingobiorcę. Wówczas raty leasingowe, prócz opłaty leasingowej, obejmują także część zapłaty za nabywany obiekt. Leasingodawcą może być wyspecjalizowana firma leasingowa, producent, którego wyroby będą przedmiotem leasingu, a także bank.

Transakcje leasingowe mogą występować w różnych formach, przy różnym zaangażowaniu banku. W leasingu bezpośrednim  producent bezpośrednio oddaje swoje wyroby w użytkowanie przedsiębiorstwom. Leasing pośredni polega na tym, że między producentem a użytkownikiem pojawia się pośrednik w postaci przedsiębiorstwa leasingowego, który finansuje przekazanie użytkownikowi przedmiotu leasingu. Przedsiębiorstwo leasingowe zakupuje przedmiot leasingu (np. maszynę) u producenta, aby przekazać ją użytkownikowi na podstawie tzw. umowy leasingowej. Bank może być właścicielem tego przedsiębiorstwa, może występować bezpośrednio jako leasingodawca bądź może refinansować przedsiębiorstwo leasingowe. Przy rozwiązaniu najprostszym, w trójkącie ; producent dóbr inwestycyjnych - bank - leasingobiorca, bank komercyjny lub inwestycyjny zakupuje u producenta maszynę wskazaną przez leasingobiorcę. Następnie bank zawiera z leasingobiorcą umowę, w której ten ostatni zobowiązuje się do spłaty kredytu leasingowego w ratach obejmujących cenę tej maszyny i odsetki od kredytu. Transakcja taka jest korzystna dla leasingobiorcy m. in. dlatego, że kredyt spłaca się z przyszłych zysków, a opłaty leasingowe obciążają koszty. Przedmioty wydzierżawione w umowie leasingu (np. maszyny, urządzenia, budynki) nie stanowią bowiem własności leasingobiorcy i nie są obciążone podatkiem. Bank otrzymuje zaś odsetki i zwrot zaangażowania kapitału w umownych ratach, płatnych zazwyczaj w okresach miesięcznych. W przypadku, gdy rola banku ogranicza się do refinansowania samodzielnego przedsiębiorstwa leasingowego ono spłaca kredyt, ale może także cedować spłaty rat leasingowych na bank .

Leasing jest szczególną formą finansowania inwestycji, umożliwiającą inwestorowi pozyskanie maszyn, urządzeń, gruntów lub praw majątkowych bez konieczności natychmiastowego ich zakupu. Korzystając z leasingu można uniknąć trudności z pozyskaniem kredytu, który ze względu na zwiększone wymagania banku w ostatnich latach wymaga najczęściej ustanowienia hipoteki i przewłaszczenia majątku.

Leasing najogólniej oznacza okresowe korzystanie z obcego mienia, bez konieczności ich zakupu. Umowa leasingowa zawarta między leasingodawcą a leasingobiorcą dotyczy przede wszystkim płatności leasingowych, które są ceną płaconą przez leasingobiorcę za użytkowanie obcych aktywów. Od warunków konkretnie zawartej umowy zależy wysokość i częstotliwość przekazanych płatności przez leasingobiorcę na rzecz leasingodawcy. Niezmienna jednak i oczywista jest idea kalkulowania płatności leasingowych, muszą one gwarantować leasingodawcy opłacalność transakcji, przynajmniej taką samą jak ulokowanie równowartości wydzierżawionego aktywu na rachunku bankowym. Oznacza to, że płatności leasingowe muszą zapewniać leasingodawcy zwrot wartości przedmiotu leasingu i odpowiednie odsetki od tej wartości. Odsetki te są wyrazem stopy zwrotu kapitału leasingodawcy, zaangażowanego w świadczeniu usług leasingowych. Oznacza to, że opłacalna cena sprzedaży usług leasingowych musi zapewnić zwrot zaangażowanych w tej działalności aktywów i przynieść zysk.

Tak ustalona globalna kwota płatności leasingowych jest dzielona, zgodnie z warunkami danej umowy zawartej między stronami - na okresowe płatności, zwane ratami płatności leasingowych.

Praktyka światowa leasingu wykształciła wiele - nie unormowanych prawem zasad zawierania transakcji i umów leasingowych. Jedna z nich to niezmienność ustalonych z góry, w momencie zawierania umowy leasingowej, kwot rat płatności leasingowych.

Warunek ten jest charakterystyczny dla większości występujących w praktyce transakcji leasingowych.
W Polsce, jak dotychczas, kalkulacja płatności leasingowych z reguły oparta jest na zmiennym w czasie oprocentowaniu kredytu leasingowego. Jest to umotywowanie sytuacją na rynku kredytowo - pieniężnym i małą stabilnością bankowych stóp procentowych. Ten sposób liczenia oprocentowania chroni leasingodawcę przed ryzykiem związanym ze zjawiskami inflacyjnymi, gdyż zakłada możliwość zmiany oprocentowania kredytu leasingowego wraz ze wzrostem cen, bankowej stopy procentowej itp. zjawiskami.

Leasing jako alternatywna forma finansowania oferowany jest zarówno przez firmy będące własnością przedsiębiorstw państwowych, jak i przez spółki leasingowe niezależne od producentów. Te ostatnie są często własnością banków. Np. spośród stu największych niemieckich spółek leasingowych około 30 należy do tej pierwszej grupy, a około70 do drugiej.

Leasing rozumiany jest powszechnie jako dokonane na podstawie umowy odpłatne używanie ruchomych i nieruchomych dóbr inwestycyjnych i użytkowych. Różnorodne formy leasingu można podporządkować według różnych kryteriów, których podstawą są odmienne charakterystyki umowy leasingowej.
Podstawowy podział wyróżnia leasing finansowy i leasing operacyjny, oparty jest na różnicach ryzyka inwestycyjnego leasingodawcy i leasingobiorcy oraz okresie trwania umowy. Umowa leasingu operacyjnego, którego znaczenie w transakcjach krajowych ograniczona jest tylko do pewnych dóbr, może zostać wypowiedziana przez leasingobiorcę praktycznie w dowolnym terminie i nie wiąże się z dodatkową opłatą uiszczaną w momencie rozwiązywania takiej umowy. Związane z przedmiotem leasingu ryzyko inwestycyjne ponoszone jest więc przez leasingodawcę. Musi on z reguły zawierać kilka sekwencyjnych umów leasingowych dla tego samego przedmiotu, będąc więc szczególnie zainteresowanym w utrzymaniu go w dobrym stanie, bierze również na siebie obowiązki związane z jego konserwacją. Z prawnego punktu widzenia umowa leasingu operacyjnego jest normalną cywilno-prawną umową najmu (dzierżawy). Banki mogą być zainteresowane udziałem w dużych transakcjach, w rodzaju leasingu operacyjnego, jeśli dotyczą one statków i samolotów dostarczanych przez zagranicznych leasingodawców.

Cechą umów leasingu finansowego jest to, że ryzyko inwestycyjne związane z jego przedmiotem zostaje przeniesione na leasingobiorcę, gdyż to on ma zapewnić całkowitą amortyzację wszystkich nakładów poczynionych przez leasingodawcę. Z prawnego punktu widzenia umowy leasingu finansowego są nietypowymi cywilno-prawnymi umowami wynajmu (dzierżawy), ostatnio coraz częściej zastępowanymi umowami sformułowanymi na podstawie kodeksu handlowego.

W ramach tego rodzaju leasingu, który oparty jest na rozporządzeniach administracji finansowej z lat 1971, 1972 i 1975 i który z powodu swojego dominującego znaczenia często jest po prostu utożsamiany z leasingiem. Lesingodawca nabywa przedmiot leasingu i „dzierżawi” go leasingobiorcy, któremu przyznane zostają na określony czas prawa wykorzystywania obiektu. Leasingodawca jest z ekonomicznego i prawnego punktu widzenia właścicielem przedmiotu leasingu, a więc musi go ujmować w swoim bilansie i amortyzować.

Wspólną cechą wszystkich dopuszczalnych umów leasingu finansowego jest to, że uzgodniony pomiędzy leasingodawcą i leasingobiorcą podstawowy okres leasingu wynosi od 40% do 90% czasu eksploatacji przedmiotu leasingu wyliczonego na podstawie urzędowej tablicy stawek amortyzacji. W przypadku kontraktów z pełną amortyzacją- określonych także jako umowy full pay out lub umowy pierwszej generacji- raty leasingowe wyliczane są w taki sposób, że pokrywają one w podstawowym okresie trwania leasingu wynajmu wszystkie koszty leasingodawcy i stosowną marżę zysku. Leasingobiorca może mieć zagwarantowane w umowie również prawo do korzystania z przedmiotu leasingu po zakończeniu okresu trwania leasingu w formie opcji zakupu lub przedłużenia leasingu.

W przypadku umów z częściową amortyzacją (umowy non full pay out lub drugiej generacji) raty leasingowe w podstawowym okresie leasingu są tylko częściową rekompensatą środków wyłożonych przez leasingodawcę, jednak leasingobiorca gwarantuje ponadto niezbędną pozostałą wielkość amortyzacji, zwłaszcza kosztów odtworzenia przedmiotu leasingu, tak więc i w tym przypadku towarzystwa leasingowe nie biorą na siebie żadnego ryzyka inwestycyjnego.

Warunkiem zawarcia umowy leasingowej jest zdolność leasingowa przedmiotu, charakteryzowana przez jego zastępowalność, stałą wartość i możliwość wykorzystania przez osoby trzecie, jak również wiarygodność leasingobiorcy. W ramach leasingu operacyjnego dominują z punktu widzenia leasingodawcy ryzyka związane z przedmiotem leasingu, tak więc stawia się tutaj znacznie ostrzejsze wymogi jego zdolności leasingowej. Natomiast w leasingu finansowym szczególnie ważnym warunkiem zawarcia umowy jest wiarygodność leasingobiorcy, stawiane mu wymagania zbliżone są do wymogów banków wobec podmiotów ubiegających się o kredyt inwestycyjny.

Stale rosnące znaczenie zyskuje w ostatnich latach leasing zawierający w sobie usługi serwisowe. W jego ramach następuje przeniesienie części funkcji eksploatacyjnych z leasingobiorcy na leasingodawcę, ewentualnie (pośrednio) na producenta. Wydaje się w zasadzie możliwe, iż specjalizacja tego typu pozwala nie tylko na wzrost rentowności leasingobiorców, ale i przyczynia się do wzrostu dobrobytu w całej gospodarce.

Świadczenia eksploatacyjne tego typu są szczególnie często immanentną częścią leasingu nieruchomości. Towarzystwa leasingowe przejmują całościowe zarządzanie budynkiem, mogą bowiem zajmować się tym w przeciwieństwie do większości swoich klientów.

Leasing ruchomości zmierza wyraźnie w kierunku leasingu połączonego z pełną ofertą usług serwisowych. W coraz szerszym zakresie usługi te dostarczane są w ramach jednej całościowej usługi leasingowej.

Dodatkowym kryterium klasyfikacji transakcji leasingowych może być ich zasięg geograficzny: można mówić o krajowych i transgranicznych transakcjach leasingowych. Międzynarodowy rynek leasingowy rozwija się głównie w USA, Wielkiej Brytanii i Japonii, a przedmiotem leasingi są tu najczęściej samolotu, statki, platformy wiertnicze itp. Transakcje te wykorzystują najczęściej dźwignię finansową, finansowanie przedmiotu leasingu dokonywane jest wspólnie przez kilka towarzystw leasingowych.

Szczególną formę leasingu stanowią kontrakty leasingu zwrotnego (sale and lease back), przy których właściciel pewnego obiektu sprzedaje go towarzystwu leasingowemu, z którym następnie zawiera umowę leasingową dotyczącą tego właśnie obiektu. Umowy leasingu zwrotnego mogą być w zasadzie stosowane przy wszystkich wcześniej przedstawionych formach kontraktów leasingowych: w praktyce mają one znaczenie jednak jedynie w przypadku nieruchomości, kiedy to zwiększają płynność lesingobiorcy. Może to jednak pociągnąć za sobą konieczność likwidacji cichych rezerw.

Dofinansowanie dla niepełnosprawnych zakładających firmę

Osoby niepełnosprawne zakładające własną działalność gospodarczą dostaną bezzwrotne dofinansowanie z Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Dotychczas osoby niepełnosprawne podejmujące własną działalność gospodarczą mogły liczyć wyłącznie na pożyczkę, którą trzeba było spłacić.
Dnia 27 czerwca 2007r. została uchwalona nowelizacja ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Nowelizacja ustawy wprowadza zasadnicze zmiany w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby niepełnosprawne. Nowe przepisy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych wejdą w życie 30 lipca 2007 roku.

Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych wypłaci jednorazowe dotacje osobom niepełnosprawnym zakładającym własną działalność gospodarczą, działalność rolniczą lub które wniosą wkład do spółdzielni socjalnej określonej w umowie zawartej ze starostą. Wysokość dofinansowania nie może przekroczyć piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia. Osoba ubiegająca się o dofinansowanie nie mogła także otrzymać wcześniej środków publicznych na ten cel.. Przed zmianą przepisów osoby niepełnosprawne mogły ubiegać się wyłącznie o pożyczkę, którą należało spłacić. Dofinansowania natomiast nie będzie trzeba oddawać. Dofinansowanie takie trzeba będzie oddać z należnymi odsetkami jedynie w sytuacji niedotrzymania przez niepełnosprawnego warunków umowy podpisanej ze starostą.

Osoba niepełnosprawna prowadząca działalność gospodarczą albo własne lub dzierżawione gospodarstwo rolne może także otrzymać ze środków PFRON dofinansowanie do wysokości 50 % oprocentowania kredytu bankowego zaciągniętego na kontynuowanie tej działalności. Warunkiem uzyskania dofinansowanie jest jednak, aby nie korzystała ona z pożyczki z Funduszu na rozpoczęcie działalności gospodarczej albo rolniczej oraz z Funduszu Pracy na rozpoczęcie działalności gospodarczej, chyba że pożyczka taka została spłacona lub w całości umorzona

Ponadto z dniem 01 stycznia 2008 r. wszystkie osoby niepełnosprawne prowadzące działalność gospodarczą mogą ubiegać się do funduszu PFRON z wnioskiem o refundację składek na ubezpieczenie emerytalno-rentowe. Obecnie osoby niepełnosprawne są zwolnione z płacenia świadczeń ubezpieczeniowych.

Refundowane będą wyłącznie składki do wysokości obliczonej od najniższej podstawy ich wymiaru. Wynosi ona 60 proc. przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z poprzedniego kwartału. Do wniosku trzeba będzie dołączyć miesięczną informację o podstawach wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, opłaconych składkach oraz stopniu niepełnosprawności.

Informacje i wniosek można będzie przesłać elektronicznie lub pisemnie(pocztą). Niepełnosprawni z własnej kieszeni pokryją natomiast składkę wypadkową i na Fundusz pracy oraz składkę chorobową (jest ona dobrowolna).

Przez rok PFRON będzie zwracał koszty składki na ubezpieczenia. Niepełnosprawni przedsiębiorcy będą jednak mogli wnioskować o przedłużenie wypłacania refundacji na kolejne lata. Jednakże w obowiązku osoby korzystającej z refundacji jest rozliczenie się w ciągu roku do dnia 15 lutego następnego roku.

Osoby korzystające ze zwrotu kosztów składek ZUS mogą oczekiwać kontroli PFRON, która będzie miała na względzie sprawdzenie, czy wymiar refundacji jest zgodny z prawem. Jeżeli kontrola taka stwierdzi uchybienia, fundusz zażąda zwrotu wypłaconej refundacji (w zakresie stwierdzonych błędów).

Jednoosobowa działalność gospodarcza

Samozatrudnienie, jednoosobowa działalność gospodarcza, jednoosobowa firma - wiele nazw ma oznaczenie takiej samej sytuacji. Sytuacji, w której osoba fizyczna podejmuje działalność gospodarczą na własny rachunek i na własne ryzyko. Często ostatnio słyszy się
w mediach, że własna działalność gospodarcza to nowa pułapka bezrobocia. Oczywiście, jeśli startuje się od razu z wysokiego pułapu i stawia wszystko na jedna kartę - można wszystko stracić i trudno będzie sobie wtedy poradzić z taką sytuacją. Jeśli jednak zadba się
o zaplanowanie swoich działań i przemyśli je dokładnie - ryzyko nie jest tak wielkie. Prześledźmy jednak krok po kroku jak założyć i radzić sobie z firmą jednoosobową.
Jednoosobowa działalność gospodarcza to przedsiębiorstwo, którego właścicielem jest jedna osoba – osoba fizyczna. Osoba fizyczna to każdy człowiek, który:
- jest pełnoletni;
- ma pełne zdolności prawne, czyli niczym nieograniczone, np. wyrok sadowy.

Działalność taka ma swoje plusy i minusy. Zaletami firmy jednoosobowej są:
- sam jesteś sobie szefem – ty decydujesz kiedy i jak pracujesz;
- niskie koszty rozpoczęcia i funkcjonowania działalności;
- składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne nie są uzależnione od dochodów, a więc można płacić najniższe stawki;
- niski podatek – od 2004 roku można płacić opodatkowanie liniowe
w wysokości 19% niezależnie od dochodów, w zależności od rodzaju prowadzonej działalności można wybrać podatek ryczałtowy, który
w niektórych przypadkach bywa niższy od podatku liniowego;
- nieskomplikowana forma rozliczenia z fiskusem – najpopularniejszą formą jest książka przychodów i rozchodów, natomiast jeśli spełnia się odpowiednie warunki można wybrać jeszcze prostszą formę opodatkowania, czyli kartę podatkową lub ryczałt.
Minusem jednoosobowej działalności gospodarczej jest przede wszystkim to, że właściciel odpowiada osobiście za długi firmy. Oznacza to, że w razie niepowodzenia – nie spłacanie kredytów lub długi względem dostawców – można stracić wszelkie oszczędności,
a także cały majątek na rzecz wierzycieli.

Jednoosobowa firma jest najprostszą formą organizacyjną. Procedura uruchomienia jednoosobowej działalności nie jest skomplikowana i nie wymaga dużych nakładów finansowych. Przed rozpoczęciem procedury zakładania firmy jednoosobowej warto jest zrobić rozpoznanie rynku, czy aby nie jest na nim za dużo firm oferujących to, co nasza firma. Następnie udajemy się do Urzędu Gminy lub Urzędu Miasta w celu wpisania działalności do ewidencji działalności gospodarczej. W tym celu trzeba wypełnić odpowiedni druk i wnieść opłatę skarbową, która jest uzależniona od miasta. Urząd w odpowiedzi na złożony wniosek wydaje decyzje o wpisaniu podmiotu do ewidencji nadając firmie właściwy numer wpisu.

Po otrzymaniu decyzji z Urzędu Miasta należy udać się do Głównego Urzędu Statystycznego. Składamy tam wniosek o wpis do Krajowego Rejestru Urzędowego Podmiotów Gospodarki Narodowej i w ten sposób uzyskuje się numer identyfikacji tzw. REGON. Wniosek ten składamy na urzędowym formularzu RG-1. Po uzyskaniu numeru REGON osoba zakładająca działalność gospodarczą musi udać się do Urzędu Skarbowego i złożyć wniosek NIP-1 w celu uzyskania numeru identyfikacji podatkowej. Jest to bardzo istotne, ponieważ w toku prowadzenia działalności podajemy ten numer na wszystkich dokumentach firmowych związanych z wykonywaniem zobowiązań podatkowych. Dodatkowy obowiązek został nałożony na przedsiębiorców, którzy będą płatnikami podatku VAT lub podatku akcyzowego. Akcyzowego tym celu składa się dodatkowo w Urzędzie Skarbowym wniosek VAT R. Następnie mając już REGON i NIP wyrabiamy pieczątkę firmową, którą będziemy poświadczać wszystkie firmowe dokumenty. Kolejnym krokiem jest otwarcie rachunku bankowego, za pomocą którego dokonuje się wszelkich płatności. Następną ważną instytucją do której należy się udać jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Osoba prowadząca działalność gospodarczą podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnym, rentowym i zdrowotnym.

Każda osoba objęta obowiązkiem ubezpieczenia podlega zgłoszeniu do ubezpieczeń w terminie 7 dni od daty powstania obowiązku ubezpieczenia, w tym przypadku od daty rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. W celu zgłoszenia do ZUS-u należy wypełnić formularz ZFA. Po zgłoszeniu w ZUS-ie pozostaje już tylko w zależności od prowadzonej działalności uzyskanie wymaganych zezwoleń i koncesji (np. na sprzedaż alkoholu), powiadomienie inspekcji sanitarnej i Państwowej Inspekcji Pracy. Mając wszystkie urzędowe dokumenty, zezwolenia i koncesje oraz zgodę inspekcji sanitarnej i PIP możemy uruchomić w końcu działalność gospodarczą.
Wiadomo jednak, że w biznesie bywa różnie i nie zawsze można odnieść sukces. Dlatego też czasem przychodzi przykry moment dla właściciela i musi on zakończyć istnienie firmy. Nie zawsze jest to związane z przyczynami finansowymi, ale dla firm jednoosobowych jest to główny powód likwidacji działalności. Likwidację działalności rozpoczynamy nie od urzędów, lecz od zakończenia współpracy z kontrahentami. Następnie dopiero udajemy się do Urzędu Miasta lub Urzędu Gminy i składamy wniosek o wykreślenie firmy z ewidencji działalności gospodarczej. Kolejne kroki kieruje się podobnie jak przy zakładaniu działalności, a więc udajemy się do Urzędu Statystycznego, aby wykreślić z rejestru numer REGON. Następnie w ZUS-ie wyrejestrowujemy płatnika składek, a później do Urzędu Skarbowego, gdzie zgłaszamy aktualizację NIP. Po zakończeniu działalności przedsiębiorca jest zobowiązany do sporządzenia remanentu i zapłacenia należnego podatku. Właściciele firmy, którzy płacą VAT zobowiązani są do zapłacenia podatku od towarów i usług lub też podatku akcyzowego. Przedsiębiorcy zatrudniający pracowników muszą rozwiązać wszelkie umowy o pracę, wydać świadectwa pracy oraz wyrejestrować byłych pracowników jako osoby ubezpieczone w ZUS-ie. Inną formą zapobiegania nierentowności firmy jest zawieszenie działalności gospodarczej, którą można po jakimś czasie uruchomić ponownie.
O tym fakcie należy powiadomić Urząd Skarbowy oraz ZUS. Po zawieszeniu działalności nie trzeba płacić składek na ubezpieczenie społeczne, a tylko należności podatkowe wymagane prawem, z wyjątkiem firm, które rozliczają się w formie karty podatkowej.

RAKS

Oczywistym jest, iż każda firma, która dba o własny rozwój i efektywną działalność dochodzi do punktu, w którym sposoby i możliwości gromadzenia oraz przetwarzania informacji determinują jej dalszy rozwój.

RAKSQL to system który został stworzony do lepszego zarządzania przedsiębiorstwem, pomocny w podejmowaniu decyzji dotyczących małych i średnich firm.

RAKSQL to narzędzie służące do rejestracji gospodarczych zdarzeń zachodzących w firmie, pokazujący pełny obraz jej działalności operacyjnej i finansowej. System ten jest w pełni zintegrowany i pozwala, aby dane z każdego obszaru działalności, sprzedaży, finansów, księgowości, obsługi magazynu czy też kadr i płac trafiały w jedno miejsce, gdzie mogą być dowolnie przetwarzane. Dzięki temu każdy z obszarów przedsiębiorstwa na bieżąco może korzystać z potrzebnych mu informacji w zarówno przejrzysty jak i łatwy sposób.

RAKSQL posiada w swojej ofercie gamę zintegrowanych modułów zapewniających profesjonalne wsparcie w zakresie: księgowości i środków trwałych, sprzedaży i obsługi zamówień, kadr i płac, zakupów i dostaw, zarządzania relacjami z klientem, analiz finansowych i budżetowania, zdalnego dostępu, magazynu, produkcji, itp.

RAKSQL to produkt całkowicie polski, szczegółowo dopasowany do krajowych realiów gospodarczych, eliminujący koszty szkolenia personelu oraz koszty związane z administracją. Dostosowany jest on także do wymagań Unii Europejskiej. To program przydatny w każdym rozwijającym się przedsiębiorstwie.

Własna reklama

W obecnych czasach trudno jest prowadzić własną firmę bez odpowiedniej reklamy, wizytówek, ofert czy prezentacji. Warto więc wiedzieć, że możemy tworzyć je samodzielnie, nie zatrudniając agencji reklamowej. Wystarczy skorzystać z funkcji standardowego oprogramowania biurowego.

Każdy przedsiębiorca prowadzący małą firmę dobrze wie, jak trudno jest pogodzić koszty reklamy i promocji, druków, profesjonalnego projektowania i zakupu formularzy. Aby nie wchodzić w zbędne koszty i zaoszczędzić sporo pieniędzy, można te materiały produkować z pomocą standardowego oprogramowania biurowego. MS Office, z którego korzystamy na co dzień, posiada aplikację MS Office Publisher, dzięki któremu możemy uzyskać profesjonalne materiały marketingowe i zarządzać własną reklamą.

Publisher zawiera gotowe już wzory wszystkich publikacji potrzebnych do marketingu i reklamy firmy. Składają się na nie szablony biuletynów, ulotek, kopert, ofert handlowych, faktur, wizytówek, kalendarzy, etykiet adresowych, dyplomów, ogłoszeń czy zaproszeń. Przygotowanie profesjonalnego pakietu promującego, odliczając czas redagowania, zajmuje zaledwie kilkanaście minut. Wystarczy go opatrzyć firmowym logo i rozesłać do klientów.

Dzięki prostej obsłudze i urozmaiceniu, Publisher jest bardzo przydatnym programem reklamowym, z którego naprawdę warto korzystać. Bez zlecania prac firmom zewnętrznym i wydawania pieniędzy możemy łatwo przygotować reklamę, oszczędzając czas i, co ważne, do kilkuset złotych miesięcznie.